SCUTELLA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

1. SCUTELLA, vox Latinis Scriptoribus nota, Patena in modum cavitatis scuti : unde nomen Escuelle. Probatur etiam Alexandro in Explic. tab. Heliac. pag. 18. hæc vocis scutellæ origo, quam et a veteribus Grammaticis tradi docet : Scudel eadem notione usurpant Cambro-Britanni, unde Scutellam deducere malunt nonnulli. Vide Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 6. col. 564. voce Scuzzil. Forcellinum in Scutra et Scutella. Gloss. Græc. Lat. : Σϰούτελλον, Scutella. Gloss. Lat. Reg. Cod. Gr. 85 : Τρύϐλιον, Catinum, Scutella. Vita S. Villehadi cap. 8 :

Quandam habebat patenam ligneam, quæ vulgo Scutella vocatur.

Hugo Flavin. pag. 165 :

Scutellas abluens, et vasa alia mundans.

Gregorius M. lib. 12. Epist. 30 :

Scutellam quoque argenteam Monasterio cuidam reliquerit.

Chronicon Casinense lib. 3. cap. 57 :

Scutellam argenteam cum nigello librarum 14. etc.

Testament. Ermentrudis in Append. ad Liturg. Gallic. Mabill. pag. 463 :

Nepti meæ Deorovaræ Scutella argentea cruciolata, etc.

Scotella. Vetus Charta plenariæ securitatis apud Brisson. lib. 6. form. :

Hoc est cocleares numero septem, Scotella una, etc.

Comput. ann. 1425. apud Kennett. Antiquit. Ambrosd. pag. 574 :

Et in ii. Scotellis manualibus emptis ibidem vii. den. et in v. Scotellis minoris sortis emptis ibidem pro cæteris officiis ix. den.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Scutella, Eadem notione, in Litteris Caroli Johannis Reg. Primog. ann. 1357. tom. 3. Ordinat. pag. 208.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Scutellum, apud Eckehardum Jun. de Casib. S. Galli cap. ult.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Scutellula, diminut. a Scutella. Guidonis Discipl. Farf. cap. 18 :

Quando poma vel herbæ imponuntur... deportetur a cellerario cum suo socio inprimis senioribus, et semper in Scutellulis deportetur.

Scutella, inter ministeria sacra reponitur ab Udalrico lib. 1. Consuet. Cluniac. cap. 12. ubi de Cœna Domini :

Interea vero reconditur dominicum corpus a Sacerdote retro altare ; ponitur in patena aurea, et patena inter Scutellas aureas, et adhuc Scutellæ inter tabulas argenteas, quæ factæ sunt ad textum Evangelii.

Adde Bernardum Mon. in iisdem Consuet. Cluniac. MSS. cap. 37. Ordericus Vital. lib. 6 :

Scutellam argenteam Deo super altare obtulit.

P. Carpentier, 1766.

◊ Chron. Sublac. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 1052 :

Fecit fieri (Petrus abbas 33.) unam Scutellam pro sale.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Cuinam usui destinata fuerit Scutella in sacris ministeriis docent Excerpta ex Divionensi disciplina :

Si quis autem privatis diebus.... voluerit communicare,.... accedit tam ad pacem, quam ad communionem in suo ordine. Debent autem singuli ita se Scutellæ adjungere, ut si forte inter sumendum aliquando Corpus Domini, vel de ore sumentis, vel de manu porrigentis lapsum fuerit, nisi in Scutellam cadere non possit.

Quod vero scutellam hic, infra patenam vocat : unde unum idemque fuisse colligitur.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Scutellæ, inter census dominis debitos non semel occurrunt. Charta ann. 1167. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 307 :

Insuper dimisit eis sciphos et Scutellas quæ ipsi reddebant annuatim de forestagio suo de Tanoart ad curiam suam tenendam.

Adde col. 411. Charta Ludovici Junioris Regis Franc. ann. 1173. ex Regest. 67. Chartophylacii Reg. Ch. 465 :

Scutellam in omnibus appenditiis ipsius castri, et de omni re, quod ad illorum usum pertinet, et in Dei et in nostra manu est.

Charta Theobaldi Campaniæ Comit. ann. 1223. in Chartul. Latiniac. :

Eligant et habeant ad opus conventus tres servientes in coquina et quartum qui colligat Scutellas per villam.

Bulla MS. Nicolai IV. PP. ann. 3. de Censibus Eccl. Rom. in regno Siciliæ, Campania et maritima :

In episcopatu Verulano episcopus ipse debet 60. brachia panni, et 200. Scutellas, et 20. sol. per annum.

Pluries ibi. Chartul. S. Vincentii Cenoman. fol. 24 :

Et unaquæque Scutella eorum pro unoquoque defuncto nostro unum denarium reddit.

Honores et onera Abbatis S. Claudii inter Statuta ejusdem Monast. pag. 56 :

Item, pro Scutellis anno quolibet debitis per quemdam dictum Pateillui unum quartale frumenti.

Vide Escuella.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Scutellæ dictæ Cibi ac potus portiones diurnæ, quæ presbyteris aliisque clericis erogantur ex Ecclesiæ facultatibus ; alibi sportulæ vel præbendæ nuncupantur. Anastasius in Bonifacio II :

Hic presbyteris, et diaconibus, et subdiaconibus, atque notariis Scutellam de adeptis hereditatibus obtulit, et alimoniis multis in periculo famis clero subvenit.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Scutella Closeriæ, Præstatio, ut videtur, quæ fit a Clusas tenentibus. Vide Clusa 2. et Clusiaticum. Tabul. Capituli Cabilon. pag. 269 :

Item Vicedominus duas partes Scutellæ closeriæ percipiet : Major vero tertiam partem.

Unde vocem Scutella, ut in aliis ejusmodi vocibus, sæpe factum est, ad quodvis tributum significandum detortam esse colligitur.

Scutelarius, Officium in coquina regia, cui Scutellarum cura incumbit, in Ordinat. Hospitii S. Ludov. Reg. ann. 1261. in Fleta lib. 2. cap. 14. § 3. et in lib. nigro Scacarii pag. 349. ubi Portator Scutellæ dicitur pag. 346.

Sculier

, in

Catalogo familiæ Ducis Britanniæ ann. 1404. apud Lobinell. tom. 2. Histor. col. 814 :

Jehan de Treal Sculier, bouche à Cour et cc. livres par an ; et donera cauption de rendre compte et fournir de la vaisselle d'argent et autres choses qui appartiennent audit office.

Scutellarius, Qui facit vel vendit scutellas. Jo. de Janua. Glossar. Gall. Lat. ex Cod. reg. 7684 : Scutellarius, faiseur d'escuelles. Vide Stephanum Boileau libro des métiers tit. 49. pag. 112. edit. Depping.

Scutellarium, Locus vel vas ubi reponuntur scutellæ, Jo. de Janua : Escueillier, in Catholico parvo, Esculier, in Gloss. Sangerm.