« »
 
[]« 4 segnoria » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 399b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEGNORIA4
4. SEGNORIA, Seygnoria, Præstatio, quæ a monetæ fabricatoribus domino, cujus est moneta, exsolvitur ex monetariæ fusionis et signaturæ proventibus, nostris Seigneuriage. Libert. Dalph. concessæ per Humbert. dalph. ann. 1349. in Reg. Cam. Comput. Paris. sign. Vienne fol. 10. v° :
Quod ipse dominus dalphinus seu successores ejusdem deinceps non recipiant nec recipere possint, modo quocumque, pro dominio et Segnoria suis in monetis cudendis, quibuscumque perpetuis temporibus, nisi duntaxat unum grossum Turon. argenti, pro qualibet marcha argenti fini.
Stat. ann. 1362. ibid. fol. 41. [] v° :
Dabuntur.... domino pro Seygnoria seu pro onere gardæ sex solidi.... pro qualibet marcha.
Vide Seignoria et infra Servitium pro Moneta.