![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/S/454b.jpg)
« 1 servitus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 454b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERVITUS11. SERVITUS, Servitium, seu officium Ecclesiasticum. Charta ann. 1085. apud Stephanot. tom. 1. Antiquit. Lemovic. MSS. pag.
699 :
Ergo ecclesiæ Maimacensis absolutionem atque libertatem ad celebrandam illic divinam Servitutem in capitulo fecerunt Episcopus Guido et Archidiaconi ejus et totus Clericorum conventus.Epitaphium Conradi Ducis Franconiæ, apud Browerum lib. 9. n. 65 :
Vide Servitium.Hic jacet in tumulo Dux, per quem Servitus istoFit celebris templo, laus, virtus, gloria Christo.
