« Sicera » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 469b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SICERA
SICERA, Isidoro lib. 20. Orig. cap. 3 :
Est omnis potio quæ extra vinum inebriare potest ; cujus licet nomen Hebræum sit, tamen Latinum sonat, pro eo quod ex succo frumenti vel pomorum conficiatur, aut palmarum fructus in liquorem exprimantur, coctisque frugibus aqua pinguior, quasi succus colatur : et ipsa potio Sicera nuncupatur.Constitut. S. Ansegisi sæcul. 4. Bened. part. 1. pag. 640 :
Sicera, humolone, quantum necessitas exposcit.Vide Cavaticarii.
P. , 1766.
◊ Reg. visitat. Odon. archiep.
Rotomag. ex Cod. reg. 1245. fol. 90. v° : Visitavimus hospitale de Novocastro.... Habent satis estauramenta, ut pote bladum, avenam, carnes, vinum, cervisiam et Sinceram(sic). Ibid. fol. 259. r° :
Non habent estauramenta aliqua, videlicet neque vinum, neque Siceram, i. Sidre, neque carnes.Polypt. Fossat. post Irmin. pag. 286. sect. 10 :
In mense martio debent habere panem et ligumen et Siceram, mense maio panem et caseum, mense ocbrio panem et vinum.