« »
 
[]« Soliculum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 515c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLICULUM
SOLICULUM, Umbella, Ital. Solicchio. Inventar. MS. thes. Sedis Apost. ann. 1295 :
Item unum pomum, cum uno angelo de argento deaurato, quod est in Soliculo, et lanceam ipsius Soliculi, in quo sunt caniculi argentei.
Vide Soleclum.