![[]](img/image.png)
«
Soliculum » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 515c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLICULUM
SOLICULUM, Umbella, Ital.
Solicchio. Inventar. MS. thes. Sedis Apost. ann. 1295 :
Item unum pomum, cum uno angelo de argento deaurato, quod est in Soliculo, et
lanceam ipsius Soliculi, in quo sunt caniculi argentei.
Vide
Soleclum.