« »
 
[]« 1 stabilimentum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 567c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STABILIMENTUM1
1. STABILIMENTUM. Edictum, statutum, constitutio, Gallice Ordonnance, nostris olim Establissement, ut ex Joinvilla pag. 122. aliisque passim colligitur. Præceptum S. Ludovici ann. 1228. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 1222 :
Statuimus quod Stabilimentum factum de Judæis a claræ memoriæ genitore nostro anno primo regni sui super debitis contractis ante illud Stabilimentum firmiter observetur.
Adde Ordinat. Reg. Franc. tom. 1. pag. 39. Acher. tom. 6. Spicil. pag. 473. Ebrardus contra Valdenses cap. 20 :
A domino etiam tot jejuniorum Stabilimenta non habetis.
Nude pro Charta occurrit in Confirm. fundat. Monast. S. M. Alaon. inter Concil. Hisp. tom. 3. pag. 135 :
Nostram maledictionem cum ira Dei relinquimus, si in toto vel in aliquo hoc Stabilimentum frangere tentaverint.
Vide Stacamentum.
P. Carpentier, 1766.
Unde Establie, nostratibus. Lit. ann. 1311. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 597 :
Une ordonnance ou Establie du mestier des candeliers de cieu, etc.
Et Establisseur, qui ut hujusmodi statuta serventur, invigilat, in Edicto ann. 1350. tom. 2. earumd. Ordinat. pag. 361. art. 130 :
Iceux jurez.... seront tenus de retourner et eulx traire par devers lesdits Establisseurs, et leur presenteront leurdite commission, et lesdits Establisseurs seront tenus de scavoir comment lesdits jurez establis se seront portez en leur dit temps.