« Stabulata » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 569c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STABULATA
STABULATA, pro Stabularius, quomodo dicimus Ecurie, pro iis qui stabulo seu
equili serviunt. Cerem. Rom. MS. ubi de exequiis cardinalis fol. 26 :
Paretur interim feretrum ad portandum corpus, et 50. aut 60. intortitia, quæ ante corpus per Stabulatas deferantur.Infra :
Distribuunt pannum nigrum familiæ, prælatis quinque cannas, capellanis quatuor, scutiferis tres, Stabulariis duas cum dimidia.Vide Stabularius 1.