« »
 
[]« Stacare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 570b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STACARE
STACARE, Palis seu paxillis munire. Vide Staca. Charta Berardi et Raimundi Consulum Tolosan. ann. 1192. ex Cod. Consuetud. ejusd. urbis fol. 29. v° :
Prohibebat ipsis et aliis qui habebant molendinos in capite de Bazacgle ne Stacarent molendinos in rippis nec ibi mitterent plancas.... causa ingrediendi et Stacandi naves et molendinos.
Vide Estachamentum.
P. Carpentier, 1766.
Vel potius ad palos ligare, Hisp. Estacar. Charta Joan. comit. Arman. ann. 1357. in Reg. 159. Chartoph. reg. ch. 25 :
Concedimus Guillelmo Rolande militi, quod ipse et hæredes.... sui.... possint...... construere, habere et tenere molendina navalia et alia quæcumque in fluminibus Garonæ et Tarni... et ipsa molendina Stacare in rippagiis fluminum prædictorum.