« »
 
STIVA 1, STIVA 2, STIVA 3, STIVA 4.
[]« 1 stiva » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 601c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIVA1
1. STIVA, Stapes, quo in equum quis tollitur. Chronicon Reicherspergense ann. 1160 :
Imperatore frenum equi et Stivam sellæ tenente.
Ubi nescio an non legendum sit strivam, ex Gallico Estrié. Alias Latinis,
Stiva, dicitur manica aratri : stivarius, qui tenet aratrum per Stivam.
Jo. de Janua et alii.
[]« 2 stiva » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 601c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIVA2
2. STIVA, Instrumentum musicum. Domnizo lib. 1. de Vita Mathildis cap. 10 :
Tympana cum cytharis, Stivisque, lyrisque sonant hic.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Estive. Le Roman de Cleomades MS. :
Plenté d'instrumens y avoit,
Viielles et psalterions,
Harpes et rotes et canons,
Et Estives de Cornouaille.
Hinc apparet voci Stiva minime substituendum esse Piva, ut conjicitur in prolusione ad Musicam Ital. et Franc. quanquam Academicis Cruscanis idem [] sit quod tibia utricularis ; a qua forsan non differt Stiva.
[]« 3 stiva » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 602a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIVA3
3. STIVA, Neuma, quod post antiphonas cantatur. Bernardus de Musica :
Neumata inventa sunt singulis subjicienda antiphonis quæ apud quosdam Stivæ vocantur.
[]« 4 stiva » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 602a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIVA4
4. STIVA, Alia notione, in Charta apud Stephanot. tom. 1. Antiq. Bened. Vascon. MSS. pag. 678 :
Cum quodam abbate Bernardo habuit litem pro Stivas et sylvas, quæ sunt in Caldarez, eo quod ipse diceret quia deberet colligere prædam pro se sine consilio abbatis vel monachorum.
Vide Stivarium 2.