« »
 
[]« Stivandarius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 602a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIVANDARIUS
STIVANDARIUS, Occitanis Estivandié, Custos pecorum, dum in stivariis degunt. Vide Æstiva et Stivarium 2. Charta ann. 1318. in Reg. 56. Chartoph. reg. ch. 465 :
Quodque agrimensores, seu Stivandarii conductitii, seu parcionarii in bladis per ipsos colligendis, panem suum decoquentes tempore messium in dictis bordis, pensionem prædictam seu fornagium pro dicto tempore solvere minime teneantur.