![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/S/643b.jpg)
« Subvincta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 643b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUBVINCTASUBVINCTA, Appenditiæ, pertinentiæ, ut videtur. Placitum Pippini Reg. ann. 752. apud Mabill.
lib. 6. Diplom. pag. 491 :
Una cum terris,..... vinctis vel Subvinctis, farinariis, gregibus cum pastoribus utriusque generis et sexus, etc. Saltibus atque Subvinctis, terris cultis et incultis, etc.in alio ejusdem Reg. Placito ann. 754. ibid. pag. 493.
Subjunctadicuntur in Charta ann. 791. ibid. pag. 503. Ubi etiam intelligi possunt comparata et acquisita, si tamen voce Vinctum proprium, alodis significetur. Vide Comparare 2.
P. , 1766.
◊ Quæ interpretatio
dubitanter proposita, non idcirco repudianda videtur, quod voci Subvincta additur
vox Appenditiæ ; notum quippe est omnibus synonymas voces sæpius adhiberi in
veteribus Instrumentis. Sed et alia ibi subjicitur explicatio, quam nescio cur
prætermittant Auctores novi Tract. diplom. tom. 4. pag. 583. Subvaincrenostris alias, ut simplum Vaincre, vincere, superare. Lit. remiss. ann. 1423. in Reg. 172. Chartoph. reg. ch. 324 :
Le suppliant se deffendi tellement que il Subvainqui icellui assaillant.
