«
2 tabernaculum » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 003b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/TABERNACULUM2
2. TABERNACULUM, Ciborium, seu pars altaris, ubi reponitur Pyxis in qua sacra Eucharistia
asservatur. Gall.
Tabernacle.
Statuta Synodalia Odonis Episcopi Parisiensis, de Presbyteris :
Ita sunt
negligentes, quod nondum habent pyxidem eburneam, nec tabernaculum, ubi reservetur cum
honore Corpus Domini.
Charta Joannis Archiepiscopi Capuani ann. 1301 :
Item vas unum, quod dicitur Tabernaculum de argento, cum cascia sua.
Inventar. S. Capellæ Paris. ann. 1376. ex Bibl. Reg. :
Quædam cupa auri, ubi reconditum est sanctum sacramentum, una cum Tabernaculo
argenti deaurato suspensum tribus cathenis argenteis.
Aliud vernaculum :
La coupe d'or et le Tabernacle d'argent doré à iii. chaesnes
d'argent.
Vide Provinciale Eccl. Cantuar. lib. 3. tit. 26.
Durandum lib. 1. Ration. cap. 2. et 3. etc.