![[]](img/image.png)
«
2 tortor » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 135c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/TORTOR2
2. TORTOR, Baculus, quo funes carrorum contorquentur, nostris alias
Tortoer, Tortoir
et
Tortouer. Charta ann. 1332. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 1098 :
Item
non tantum de mortuis, sed etiam de vivis infrascriptis, videlicet pro suis....
Tortoribus, videlicet modicis baculis, cum
quibus cordæ stringuntur.
Lit. remiss. ann. 1377. in Reg. 111.
ch. 213. bis :
Un autre de leur compaignie fery ledit Rousselet par la teste d'un
Tortoer de charrette ou d'un gros baston.
Aliæ ann. 1380. in Reg. 117. ch. 47 :
Un gros baston, que l'en appelle Tortoir de charrue. Icellui Thevenon garny en sa
main d'un Tortouer ou baston à charue,
in aliis ann. 1393. ex Reg. 144. ch. 437.
Tuerdoir de cher ou de charette,
in aliis ann. 1397. ex Reg. 152. ch.
105. Vide supra
Tornaglium et
Tornus 1.