« »
 
[]« 2 trancheia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 152a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRANCHEIA2
2. TRANCHEIA, Tranchia, Jus scindendi lignum mortuum seu aridum. Charta Ludov. VII. reg. Franc. ann. 1146. ex Tabul. Monast. novi Pictav. :
In nemore etiam nostro, quod Molleria appellatur, sibi concedimus Trancheias illas, quæ ab antiquo dono ducis Aquitanorum habuit, perpetuo possidendas. Trencheia,
ex eadem Ch. in Reg. A. Chartoph. reg. ch. 33. In Charta vero hic memorata Guill. Aquit. ducis legitur :
Dono mortuam silvam de Moleria, quam acquisivi.
Charta ann. 1407. in Reg. feud. comitat. Pictav. ex Cam. Comput. Paris. fol. 129. r° :
Ego Guillermus Coaigne..... recognosco me tenere..... ad homagium ligium.... explectum meum seu usagium vel Tranchiam meam, quod et quam habeo in nemore, publice appellato Chavaigne.