« »
 
[]« Tysana » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 221c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TYSANA
TYSANA, Ptisana, nostris Tisane, Ital. Tisana, in Gloss. Gasp. Barthii apud Ludewig. tom. 3. Reliq. MSS. pag. 444. ex Guiberti Histor. Palæst. Acta S. Martinæ Virg. n. 38 :
Erat autem leo immanissimus, (cui devoranda objecta est S. Martina) qui comedebat 40. libras carnis quotidie, et in potu ejus decimatas 8. Tysanæ.
Vide Tisana.