![[]](img/image.png)
1. VERIALE, f. Locus herbis abundans. Chronic. Farfense apud Murator. tom. 2. part. 2. col.
511 :
Et concesserunt in hoc monasterio, sicut antea concesserant in ecclesia S. Adriani, terram sementariciam cum Verialibus et padulectis et cryptis in fundo Persiceta.
P. , 1766.
◊ Veriel, eadem
acceptione, in Lit. ann. 1409. tom. 9. Ordinat. reg. Franc. pag. 480 : Les prévost et maieurs(de la ville de Bethune ont)le gouvernement du Veriel et des marez d'icelle.