« »
 
[]« Vianda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 305b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIANDA
VIANDA, Cibaria, iter facienti necessaria ad victum, Gall. Viande, Ital. Viandare est Iter facere. Statuta Massil. lib. 1. cap. 67. § 1 :
Bladum.... nullatenus extrahatur vel exportetur de civitate Massiliæ, per mare vel per terram ab aliquo extraneo vel privato, nisi hoc faceret pro Vianda sua vel marinariorum suorum.
Ibid. lib. 4. cap. 24. § 2 :
Ordinamus etiam quod nullus dominus vel rector navis seu ductor habeat ad Viandam suam ultra quatuor peregrinos, nisi gratis et pro miseria vellet eum transvehere, omni mercede cessante, nec habeat aliquam societatem cum cargatoribus in cargaria seu Vianda peregrinorum, nec expleto viagio, domini navium aliquid accipiant vel auferant de eo quod superaverit de Vianda.
Occurrit rursum cap. 26. et 27. Oberti Cancellarii Annal. Genuens. ad ann. 1164. apud Murator. tom. 6. col. 298 :
Et quum Vianda incipiebat deficere, rogaverunt Regem ut victum deferre faceret, ut possent levius et commodius expectare integri debiti solutionem.
Adde col. 309. 400. 410. Vide Placa 1. et infra Vivanda.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Vianda, Prov. cibus, esca, victus, viaticum. Ita et nostri Viande, pro qualibet re homini alendo idonea usurparunt. Lit. ann. 1387. tom. 7. Ordinat. reg. Franc. pag. 191 :
Dure chose seroit et est de faire contraindre gens de diverses bonnes villes et notables user et vivre de pareilles Viandes, et par especial de pain, qui est le principal et la plus noble Viande pour sustentacion de corps humain.
Vide supra Festum S. Petri epularum.