« »
 
[]« 2 unio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 370b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VNIO2
2. UNIO, Unitas. Libellus Episcop. Italiæ contra Elipandum inter ead. Conc. tom. 3. pag. 99 :
Unionem namque in essentia confitemur ; Trinitatem vero in personarum discretione prædicamus.
Vide Unionitæ.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Unio, Vox fori Ecclesiastici in re beneficiaria, cum duorum beneficiorum fructus sub eodem titulo uni tribuuntur. Expositio compend. benefic. fol. 48 :
Ad Unionum securitatem confirmatio Papæ necessaria est.
Charta ann. 1293. tom. 2. Hist. Dalph. pag. 72. col. 2 :
Item, quod si aliquo tempore contingeret, quod absit, quod monachi seu monasterium Boscodoni ad aliam regionem se transferret absque licentia Archiepiscopi et Ebredunensis ecclesiæ speciali, quod Unio hujusmodi non teneat.