« »
 
[]« 3 unio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 370b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VNIO3
3. UNIO, Cepe, Gallice Oignon. Charta vetus :
Habebunt totum theloneum ollerum, porrorum, alliorum et Unionum, omniumque herbarum quæ vendentur.
Vide Onio.