« Urbs aurea » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 383a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VRBS
URBS Aurea, Roma. Petrus Diaconus lib. 4. Chron. Casin. cap. 125. de Lothario Imp. :
Juxta auream Urbem pervenit. Auream Romamdixit etiam Martialis lib. 9. Epigr. 60 :
Juvencus lib. 1. initio :In septis Mamurra diu, multumque vagatusHic ubi Roma suas Aurea vexat opes.
Et Prudentius in Apotheosi :Non orbis, non regna hominum, non Aurea Roma.
Catwelphus in Epistola ad Carolum M. Regem :Et venerata Deum percenset Aurea Roma.
Auream et Imperialem Romam intrasti, et Italiarum regna cum omnibus preciosis a Rege Regnorum suaviter accepisti, etc.Carmen de Carolo Calvo Imp. v. 17 :
Auctor Panegyrici Berengarii Imp. :Aurea cum totum regnaret Roma per orbemConsiliis, sublime caput solenniter astrisExtulit, ac tonitru sonuit per climata mundi.
Adde Vitam S. Faronis cap. 124. Vitam S. Adalberti Episc. Pragensis n. 12. Alcuinum Poem. 178. etc. In sigillis præterea Imperatorum Auream Romam dici annotat Angelus a Nuce...... Valeat tuus Aurea PrincepsRoma diu, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Urbs Æterna et Æternabilis, itidem Roma appellatur, in leg. 3. Cod. Theod. de Collat. donat. (11, 20.) et in
leg. 11. eod. Cod. lib. 15. tit. 1. de Operib. publ. Vide Præfat. Baluzii in Reginonem.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Urbs Lapidum, Carnutum sic appellabatur : rationem docet Agano in Præfat. ad Libr. Chartarum S.
Petri Carnot. : Erat(urbs Carnotensis)ex quadratis immanissimis lapidibus constructa, altisque turribus munita, et idcirco Urbs lapidum vocitata.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Urbs seu
Civitas, ut Roma, sic Alexandria ϰατ᾽ ἐξοχὴν
est appellata, in Cod. Theod. leg. 15. tit. 12. lib. 12. de Legat. et leg. 9. tit. 1. lib.
15. de Operibus publ. Vide ibi Gothofredum.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Urbs et
Oppidum idem sonat Valesio in Præfat. ad Notitiam Galliarum pag.
xiii. et seq. Vide Oppidum. Urbs pro Civitas
dicta interdum sedes Archiepiscopi, præcipue in monetis, ut observat Le Blanc de
Monet. pag. 155. vel 167. Vide Castrum et Civitas.P. , 1766.
◊ Consule Du Bos tom. 2.
Hist. critic. monarch. Franc. 2æ edit. pag. 17.