« »
 
[]« Zucara » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 434a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ZUCARA
ZUCARA, Saccharum, Gallice Sucre, in Litteris Philippi Pulchri Reg. Franc. ann. 1304. tom. 1. Ordinat. pag. 422. Vita B. Lidwinæ tom. 2. April. pag. 274 :
Interdum sumebat modicum Zucaræ vel cynnamomi.
Limborchius Sent. Inquisit. Tolos. pag. 173 :
Bibebat aquam cum Zucara quam ipsa ministrabat.
Vide Zuccura et Zucrum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Zuccarum, Eadem notione. Comput. ab ann. 1333. ad ann. 1336. tom. 2. Hist. Dalph. pag. 278 :
De Zuccaro albo libras 12. taren. 11.
Adde Statuta urbis Saonæ.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Zuchar, Zucharum, Pari intellectu. Leges palat. Jacobi II. Reg. Majoric. inter Acta SS. tom. 3. Jun. pag. xx :
In dicto reservatorio rerum infra scriptarum copia inveniatur, videlicet Zucharis, ziziberi, et aliarum specierum tritarum.
Bern. Thesaurar. de Acquisitione T. S. apud Murator. tom. 7. col. 759 :
Horti in quibus oriuntur cannamellæ, ex quibus nascitur Zucharum.
Vide in Canamellæ.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Zucaratus, Saccharo mixtus. Processus de B. Petro de Luxemburgo tom. 1. Jul. pag. 593 :
Excepto quod ponebatur sibi cum pluma aqua Zucarata in ore.