CURSOR 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 cursor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 674a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSOR1

1. CURSOR, Tabellarius, isve, qui ad aliquid perferendum mittitur. Gloss. Græco-Lat. : Exercipes, Ταχυδρόμος, δρομεὺς ϰαὶ ϰούρσωρ. Gloss. Lat. Græc. : Cursor, δρομεύς. Gesta Purgationis Felicis :

Subornatus est quidam privatus homo, qui modum Cursoris haberet.

Vetus Inscriptio Trevirensis, apud Browerum in Treveri :

Nuncius augusti, velox pede, Cursor ut aura.

In alia Christiana Inscript. apud eumdem

:

Ursacius Cursor Dominicus.

Lupus Ferrar. Epist. ult. :

Cursor noster, donec veniamus, pauperis apud vos locum implebit.

Matthæus Paris ann. 1276 :

Cum... contra Regem tenere ausi fuissent, et paulo ante Cursorem Regis apprehendissent, et sibi manum amputassent.

Cursores ordinis

, Tabellarii, in Nomastico Cisterciensi pag. 335. Vide Fabrotum in Gloss. ad Cedrenum, verbo Κούρσωρ, et Casaubonum ad Spartianum.

Cursores, ut est apud Academicos Cruscanos,

sono detti in Roma i Mandatarii publici del Papa, che intimano i Cardinali a Concistoro, et ad alli atti publici, etc

. Concilium Avenionense anno 1279. can. 4 :

Si Officiales vel locorum domini quilibet sæculares, seu eorum Cursores aut Bannerii ceperint Clericum aliquem, etc.

Hoc in loco debet Apparitor intelligi, Gall. Sergent, Huissier, ut alibi non semel. Statuta Massil. lib. 1. cap. 33 :

De Nuntiis seu Cursoribus curiæ et baculis curiæ signatis... Cursor pro loquerio cujuslibet personæ de qua quis conqueretur, pro singulis vicibus, quibus ipsum inveniet vel ibit ad domum ejus, ab illa persona unum obolum habeat.

Infra :

Statuentes etiam quod illi, qui voluerint esse Cursores... jurent ad sancta Dei Evangelia, quod fideliter faciant per totum unum annum messajarias et omnes alias causas, et ea quæ pertinebunt ad officium curiæ... et quod portent baculos et calotas de signo communis Massiliæ.

Rursum memorantur cap. 6. § 2. Charta Caroli Comitis Provinciæ, de pignoribus ann. 1290. e MS. D. Brunet fol. 76 :

Nullus... Cursor seu executor, vel alius officialis pignoret de bobus aut bestiis aliis aratoriis.

Occurrit hac notione in Statutis Avenion. lib. 1. rubrica 3. art. 2.

CURSIVA Italica 2. CURSOR © École des chartes.

« 2 cursor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 674b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSOR2

2. CURSOR, Cursores, Tacticis dicuntur, qui aciem in præliis antecedunt. Vide Leonem in Tacticis cap. 4. § 20. cap. 7. § 36. et alios, quos laudat Meursius in Gloss. Qui iis præerat, Πρωτοϰούρσωρ dictus. Adde Gloss. med. Græcit.

Cursores, Qui agmen Imperatorii comitatus præcedebant, et in Palatio cum Decanis, Lampadariis, Mensoribus, et aliis militabant. Corippus lib. 3. de Laud. Justini vers. 160 :

... Jamque ordine certo
Turba Decanorum, Cursorum, in rebus Agentum, etc.

Lampadariis adjunguntur in leg. ult. Cod. de Divers. Offic. (12, 59.) de quibus idem Corippus ibid. lib. 2. vers. 293 :

... Prænuntius ante
Signa dedit Cursor ; posita de more lucerna, etc.

Ubi tamen alii legunt lacerna. De iis etiam intelligendus Philostorgius lib. 2. cap. 4. Videntur id numeris obiisse, quod id Regum nostrorum Palatio les Guides des chemins, qui Comitatum Regium præcurrunt, ne quod in viis impedimentum obstet, quibus qui præest, Capitaine des Guides dicitur. Qui cursoribus Palatinis præerat, Præpositus Cursorum dicitur in vetere Inscriptione :

Sep. Aug. lib. Zibi Præp. Cursorum.

1. CURSOR 3. CURSOR © École des chartes.

« 3 cursor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 674b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSOR3

3. CURSOR, Cursores, Ταχυγράφοι, ὀξυγράφοι, Joanni Euchaitarum Episc. pag. 16. Ταχέως γράφοντες apud Eunapium in Proæresio, et Damascium in Vita Isidori : Notarii, qui notis verba cursim expediunt, in leg. 33. D. Ex quibus causis majores. (4. 6.) Ita describuntur a Nicolao de Clemangis Ep. 109 :

Cessavit igitur cum dictatu antiqua scribendi formula, qua perfectam ac rite formatam litteram cum certa distinctione clausularum notisque accentuum tractim antiquarii scribebant, et surrexerunt scriptores, quos Cursores vocant, qui rapido juxta nomen cursu properantes, nec per membra curant orationem discernere, nec pleni aut imperfecti sensus notas apponere, etc.

Sidonius lib. 9. Epist. 11 :

Tribuit, et quoddam dictare celeranti scribarum sequacitas saltuosa, compendium, etc.

Vide Brodiator.

Cursarii videntur appellari in Fleta lib. 2. cap. 36. § 1.

2. CURSOR 4. CURSOR © École des chartes.

« 4 cursor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 674c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSOR4

4. CURSOR. Cursores, Proxenetæ, qui aliis Curaterii, et Curritores. Libertates Barcinonæ ann. 1283 :

Quod aliquis non possit repetere aliquam rem ab illo, qui emerit eam per Cursorem publicum, et publice, nisi restituerit pretium.

In alio capite Corredores et Curritores dicuntur.

Cursatores, Eadem notione in Charta Libertatum Caroffens. oppidi in Biturig. anno 1194. apud Thomasserium.

P. Carpentier, 1766.

◊ Ex Reg. 185. Chartoph. reg. ch. 55 :

Cursatores, id est, qui mercatores ducunt, quotquot esse voluerint, poterunt.

« 6 cursor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 674c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSOR6

6. CURSOR. Cursores, apud Nicolaum Uptonum lib. 1. de Militari officio cap. 9. dicuntur

Nuncii peditantes Imperatorum, Regum, et Principum, quorum officium est pedibus transire, qui insuper portant arma Dominorum suorum in pixidibus depicta, pendentibus in suis cingulis, sive cinctoriis supra renes. Nec eis est permissum suorum Dominorum arma alio aliquo loco portare. Et isti possunt esse Milites propter peritiam in officiis habitam, non tamen sunt nobiles, et vocantur Milites Caligati, ut C. de Nuptiis, L. A. caligato, per Accursium.

Vide Prosecutor.

« 7 cursor » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 674c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSOR7

7. CURSOR, Mercator, qui merces suas per diversa loca venum portat. Charta Alienoris ducissæ Aquit. ann. 1199. in Reg. A. Chartoph. reg. ch. 33 :

Cursores vero qui habitant in civitate ementes et vendentes, si in burgo illo venerint, et sua ibi vendiderint, debitam consuetudinem monachis reddant.

Vide infra Cursorius 2.