« »
 
MAINA, MENA 1, MENA 2, MENA 3.
[]« Maina » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 181a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAINA
MAINA, Mansio, domus, ubi quis manet, nostris alias Maine. Charta ann. 1345. in Reg. 75. Chartoph. reg. ch. 416 :
Item in loco dicto Fresnoy unam Mainam cum duabus virgis terræ... Item in dicto loco duas Mainas et quatuordecim virgas terræ.
Pluries ibi. Alia ann. 1343. in Reg. 74. ch. 144 :
Item le Maine ou villaige de la Broa avec toutes ses appartenances et appendances. Item le Maine ou villaige de Gales et toutes ses appartenances.
Lit. remiss. ann. 1468. in Reg. 197. ch. 27 :
Icellui Guerin demourant ou Maine ou Manoir appellé de Coustans en la séneschaussée d'Agennoys.
Vide Mainamentum.
[]« 1 mena » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 337c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENA1
1. MENA, Fodina, Gall. Mine ; necnon et id quod ex ea exfoditur. Litteræ ann. 1290. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 54 :
Ut menam quam exinde extraxerint, possint et debeant ducere in terram nostram,.... et operari et affinare ipsam Menam et fundere et probare expensis suis propriis.
Extractum computi ann. 1336. ibid. pag. 323 :
Item pro expensis magistri Petri de Rausana et quatuor someriorum portantium Menam pro faciendo auro.
Ibid. pag. 15 :
Item potest Menas omnium metallorum apperire, etc.
Computum ann. 1342. ibid. tom. 1. pag. 94 :
Primo, recepit a Florito Gerbergiæ pro triginta duodenis Menæ, datis pro qualibet duodena Menæ duabus libris ferri, 60. libr. ferri.
Vide infra Mineria.
[]« 2 mena » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 337c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENA2
2. MENA, Luna, Dea quæ fluxibus præest. Laur. in Amalth. A Gr. μήν, mensis, vel μήνη, luna. Vide S. Aug. de [] Civit. Dei lib. 4. cap. 11. et supra Flores 2.
[]« 3 mena » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 338a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENA3
3. MENA, Idem quod infra Menamentum. Vide in hac voce.