« »
 
MOLARE 1, MOLARE 2, MOLARE 3, MOLARE 4, MOLARE 5.
[]« 1 molare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 442a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOLARE1
1. MOLARE, an Molendinum, vel agger, seu aliquod propugnaculi genus ? Computus ann. 1334. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 251 :
Item, libravit in cavalcata facta per ipsum baylivum ad capiendum Molare quod erat in dicta bastida, etc.
P. Carpentier, 1766.
Idem quod Molare 2. Meta, tumulus terreus, colliculus. Charta ann. 1346 :
Quandam molam nostram seu Molare in parochia de Fontanis araverunt.
Vide infra Molarium 3.
[]« 2 molare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 442a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOLARE2
2. MOLARE, Meta, tumulus terreus, Gallice Butte, motte de terre. Codex censualis Calomontis :
Quoddam Molare cum vercheria contigua.
Vide infra Molaris.
[]« 3 molare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 442a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOLARE3
3. MOLARE, Molere, Gall. Moudre. Charta ann. 1278. apud Thomasserium Consuetud. Bituric. pag. 110 :
Ipsi manumissi et heredes sui Molare teneantur ad molendina nostra.
Chronic. Vormat. ad ann. 1407. apud Ludewig. tom. 2. Reliq. MSS. pag. 152 :
Similiter nec pistoribus neque Molandi notoribus aliquid dabunt.
Charta ann. 1468. apud Madox Formul. Anglic. pag. 148 :
Et prædictus [] Johannes idem molendinum per se emendatum, ut in eo grana bene possint Molari, in fine termini sui prædicti dimittet.
P. Carpentier, 1766.
Quam vocem varie efferunt nostri. Maure, in Convent. inter dom. Bretol. et abb. ejusd. loci :
Et devoient li oste venir Maure â mes muelins. Maurre,
in Charta ann. 1308. ex Reg. 72. Chartoph. reg. ch. 309. Molre et Morre, in Ch. ann. 1343. ex Chartul. S. Vinc. Laudun. Moorre, in Libert. Jonvil. ann. 1354. tom. 4. Ordinat. reg. Franc. pag. 298. art. 27. Mourre, in Ch. ann. 1322. ex Reg. 74. ch. 443. Moulir in Ch. Guid. comit. Fland. ann. 1283. ex Chartul. Namurc. in Cam. Comput. Insul. fol. 24. v°. Moure, in Ch. ann. 1240. ex Chartul. S. Joan. Laudun. Moulre, in Ch. Joan. Comit. de Roucy ann. 1338. Hinc Grain molable appellatur frumentum, quod ad molendinum domini molere vassalli tenentur, in Ch. Ludov. comit. Stampens. ann. 1378. ex Chartul. S. Carauni. Moudre vero in Stat. ann. 1330. inter Consuet. Genovef. MSS. fol. 2. v°. pro Exacuere, vulgo Emoudre, ut et Mouldre, in Lit. remiss. ann. 1385. ex Reg. 127. ch. 150. Vide infra Molere 2.
[]« 4 molare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 442b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOLARE4
4. MOLARE, Prima alicujus rei lineamenta exprimere, a Gall. Mouler. Acta S. Francisci de Paula tom. 1. Aprilis pag. 159 :
Et vidit corpus defuncti exanime, et ut similitudinem vultus ejus secundum veram figuram depingeret, Molavit et impressit.
Vide Molarium 1.
P. Carpentier, 1766.
Se mouler, pro Se remettre, Se colligere, in Chron. S. Dion. tom. 3. Collect. Histor. Franc. pag. 197 :
Il (Clodomir) tourna envers se anemis, puis se Moula en armes et s'acesma pour combattre.
Ubi Aimoin. lib. 2. cap. 4. Se se collegit in arma.
[]« 5 molare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 442b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOLARE5
5. MOLARE, Vexare, spoliare. Acta S. Oswini tom. 4. Aug. pag. 64. col. 2 :
Fluctus sævientes nautas, præter paucos, submerserunt, et ad littus ecclesiæ, quam Molaverant, spolia ejecerunt.