«
3 molare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 442a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOLARE3
3. MOLARE, Molere, Gall.
Moudre. Charta ann. 1278. apud Thomasserium Consuetud.
Bituric. pag. 110 :
Ipsi manumissi et heredes sui Molare teneantur ad molendina
nostra.
Chronic. Vormat. ad ann. 1407. apud Ludewig. tom. 2. Reliq. MSS. pag.
152 :
Similiter nec pistoribus neque Molandi notoribus aliquid dabunt.
Charta ann. 1468. apud
Madox Formul. Anglic. pag. 148 :
Et prædictus Johannes idem molendinum per se emendatum, ut in eo grana bene possint
Molari, in fine termini sui prædicti dimittet.
P. Carpentier, 1766.
◊ Quam vocem varie efferunt
nostri.
Maure, in Convent. inter dom. Bretol. et abb. ejusd. loci :
Et
devoient li oste venir Maure â mes muelins. Maurre,
in Charta ann. 1308. ex Reg.
72. Chartoph. reg. ch. 309.
Molre et
Morre, in Ch. ann. 1343. ex Chartul. S.
Vinc. Laudun.
Moorre, in Libert. Jonvil. ann. 1354. tom. 4. Ordinat. reg. Franc.
pag. 298. art. 27.
Mourre, in Ch. ann. 1322. ex Reg. 74. ch. 443.
Moulir in
Ch. Guid. comit. Fland. ann. 1283. ex Chartul. Namurc. in Cam. Comput. Insul. fol. 24. v°.
Moure, in Ch. ann. 1240. ex Chartul. S. Joan. Laudun.
Moulre, in Ch. Joan.
Comit.
de Roucy ann. 1338. Hinc
Grain molable appellatur frumentum, quod ad
molendinum domini molere vassalli tenentur, in Ch. Ludov. comit. Stampens. ann. 1378. ex
Chartul. S. Carauni.
Moudre vero in Stat. ann. 1330. inter Consuet. Genovef. MSS.
fol. 2. v°. pro Exacuere, vulgo
Emoudre, ut et
Mouldre, in Lit. remiss. ann.
1385. ex Reg. 127. ch. 150. Vide infra
Molere 2.