« »
 
PICARE 1, PICARE 2, PICARE 3, PICARE 4, PICHARE.
[]« 1 picare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 311b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICARE1
1. PICARE, Cædere, Gall. Tailler. Chronic. Petri Azarii ad annum 1362. apud Murator. tom. 16. col. 393 :
Invenit unum rusticum pauperem et male vestitum, tapas pro faciendo novas parasides laborare...... Respondit rusticus et semper lignamina Picando, etc.
Vide Pichare.
[]« 2 picare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 311b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICARE2
2. PICARE, Terram pica effodere, nostris Picquier. Arest. ann. 1354. 23. Jun. in vol. 4. arestor. parlam. Paris. :
Per judicium curiæ nostræ dictum fuit, quod dictis matriculariis fiet et fit recredentia Picandi.... et faciendi fossas infra dictas ecclesias. Ne pooient lesdits habitans Picquier, fouyr, etc.
in Ch. ann. 1448. ex Chartul. 23. Corb.
[]« 3 picare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 311b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICARE3
3. PICARE, Verberare, plagis afficere, Ital. Picchiare. Serm. Barel. in fer. 2. hebd. 4. Quadrag. :
O quot sunt reperti, qui seipsos occiderunt et iverunt se Picandum.
Hinc, vel a Latino Pungere, nostri Picaude dixerunt, pro Punctio, vulnus leve, vulgo Piquure, blessure legere. Lit. remiss. ann. 1460. in Reg. 190. Chartoph. reg. ch. 154 :
Jehan le Roy fist à icellui Gaschot une Picaude ou visaige o le doy, etc.
Hist. Joan. de Saintré pag. mihi 284 :
Vostre dame vous a-t-elle commandé que tels Picaudes faciez ainsi ?
Haud scio an huc spectet vox Gallica Piquant, in Lit. remiss. ann. 1372. ex Reg. 104. ch. 73 :
Icellui Pieros Dauby geta en piquant d'un noyel de cerise à l'encontre dudit Roghier ; pour lequel Piquant ledit Saudrars dist pluseurs paroles injurieuses audit Pieros, combien que ledit Pieros ne le eust feru que par esbatement.
Vide infra Picatoria.
P. Carpentier, 1766.
Nostris præterea Piquer et Picquier, pro Frumentum terere, flagellare. Lit. remiss. ann. 1408. in Reg. 163. ch. 139 :
Le suppliant habitant de Tarbe en Bigorre loua les jumens ou eques de Raymond de Fort de Bearn, pour Piquer ou batre son mil ou blé.
Aliæ ann. 1410. in Reg. 165. ch. 25 :
Le suppliant estoit alé .... Picquier et messonner certaine vesce, .... lequel tenant en sa main le hocquet, dont il picquoit sadite vesce, etc.
[]« 4 picare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 311b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICARE4
4. PICARE, More gallinarum victum quærere, rostro appetere, Gall. Bequeter. Dialog. creatur. dial. 61 :
Gallus et capo in curtino uno morabantur ; sed gallus dominabatur gallinis : capo autem humiliter cum ipsis Picabat.
[]« Pichare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 312a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICHARE
PICHARE, Leviter incidere, Ital. Piccare, Gall. Piquer. Statuta Placent. lib. 6. fol. 68. v° :
Potestas seu judex victualium teneatur jurari facere mulinarios granarolos quod, postquam molas molendini Pichaverint, antequam macinent de alicujus grano, de suo purgabunt et præparabunt bene molas Pichatas.