« »
 
[]« Adrendatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 092b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADRENDATIO
ADRENDATIO, Annuus reditus, annua doni attributio, Gall. Rente, Pension. Concilium ann. circiter 1215. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 171 :
Ne quis Religiosus quicquam proprium retineat, nec præstimonia habeat, nec annuo censu vel quolibet Adrendationis genere ad tempus vel in perpetuum, Prioratus vel Ecclesias, domos, terram aut vineas, etc.
Vide Arrendare.