« 2 cantarus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 103b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANTARUS22. CANTARUS, vel Cantarum, Pondus idem, quod supra Cantarium. Occurrit
apud Baluzium tom. 6. Miscell. pag. 347. et in Vita S. Francisci de Paula inter Acta SS.
April. pag. 130 :
Unde quidam lapis pondo trium Cantarorum deturbabatur.
P. , 1766.
◊ Vel Præstatio pro
Cantario. Charta pro Pisanis apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Hist.
Sicul. Bonincont. part. 1. pag. 197 : Et de hoc quod ille me preces fecerunt de Cantaru, quod erat super flumen, etc.

