« 1 chrismon » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 318c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHRISMON11. CHRISMON, Nomen Christi abbreviatum ad instar monogrammatis, ut supra vidimus in voce
Chrisismus, et in Benevalete. Mabill. lib. 6. de Re Diplom. in
Syntagmatibus dictandi. Quomodo fiunt privilegia Paparum :
)
Locus corrigendus ex Papia voce
Formata.
Vide Benevalete. Regum etiam chartis interdum Chrismon præfigebatur. Vide
Heumann. de re Diplom. inde a Carol. M. § 12. et Murator. Antiquit. Ital. tom. 3. col.
75.
Chrismon autem ejusmodi effigiatur specie. (illustration(illustration) Ut plenius autem in hoc monogrammate (illustration
) et ut Christi nomen appareat, tali mea effigiaretur sententia specie
)
Locus corrigendus ex Papia voce
Formata.
Vide Benevalete. Regum etiam chartis interdum Chrismon præfigebatur. Vide
Heumann. de re Diplom. inde a Carol. M. § 12. et Murator. Antiquit. Ital. tom. 3. col.
75.
