«
2 clamor » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 351a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLAMOR2
2. CLAMOR. Idem quod
Clameum, Practitis nostris,
Clameur. Vetus Consuetudo
Normanniæ cap. 57 :
Plainte ou Clameur est quant aucun monstre à la Justice en
plaignant soy, le tort qui luy a esté fait, afin qu'il en puisse avoir droit en
Court.
Lex Longob. lib. 3. tit. 1. § 11.
Carol. M. 99. :
Si de possessionibus... super eos Clamor venerit.
Tabular. S. Petri
Burgul. Charta 82. fol. 82. ann. 1089 :
Si servus meus vel conlibertus ibi manens,
mihi servire voluerit, de eo ad Monachos Clamorem faciam.
Infra :
Si
aliquis ex meis eos, rel eorum censum capiat, absolute reddam, si Clamorem inde habuero.
Charta ann. 1182. inter Instrum. tomi 4. Gall. Christ.
col. 191 :
Item si dominus Otto de aliquo hominum Abbatis Clamorem facit, quod
non denarios quos debebat reddiderit, per Clamorem et justitiam Obedientiarii, vel
ejus qui vicem Abbatis ibi aget, per unum testem vel per juramentum ille qui
accusabitur se solvisse ostendet, vel capitale et tantumdem de emenda
persolvet.
Occurrit iterum apud Acherium tom. 9. Spicil. pag. 184. Baluzium,
tom. 2. Hist. Arvern. pag. 781. in Maceriis Insulæ Barbaræ tom. 2. pag. 533. ex Charta
Beatricis de Turre Dominæ Rossilionis pro Ordine Cartusiæ ann. 1280 :
Exceptis
bannis, Clamoribus personalibus, mero et mixto imperio.
P. Carpentier, 1766.
◊ Margalet. in Stat. Aquens.
cur. submiss. lib. 2. cap. 4. pag. 124 :
Clamor, Clame, dicitur Quærimonia sive
querela creditoris contra debitorem, eo quia quod facere promiserat, minime
adimplevit.
P. Carpentier, 1766.
Clamores Ducere, pro Deferre. Charta ann. 1221. ex Lib. albo episc. Carnot. :
Clamores
igitur factos tenetur (major)
ducere coram episcopo.
Planus Clamor. Charta libertatum Seiselli ann. 1285 :
Qui contendit ponere fidei-jussorem
de plano Clamore, qui cognitus est, debet 3. solidos.
Chartular. Campaniæ
Thuanum fol. 287 :
Si aliquis hominum B. Martini Clamorem faciat de alio homine B.
Martini, Præpositus B. Martini deducit et tenet placitum sine Viario : et si fuerit
planus Clamor, videlicet usque ad valentiam 3. solidorum, totus Clamor est
Præpositi.
P. Carpentier, 1766.
◊ Qui circa rem parvi momenti
versatur. Libert. villæ de Andeloto ann. 1269. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 126. art.
4 :
Planus Clamor per sex denarios emendabitur.
Vide infra
Planus.
Clamor Falsus, in Consuetud. Norman. cap. 7. 95.
Fausse Clameur, cum quis contra jus rem
quampiam
clamat, et in judicio petit. Charta libertatum urbis Seiselli :
Si
quis Falsum Clamorem fecerit, tres solidos debet.
Consuetudines MSS. S. Juliani
de Saltu in Lingonibus :
Et la Clamors au Prevost vanra à 4. deniers de Tournois,
et ne paiera l'en riens de Fause Clamor.
Clamorem Facere, apud Tyrium lib. 12. cap. 25 :
Si Veneticus super quemlibet hominem, quam
Veneticum, Clamorem fecerit, in Curia Regis emendetur.
Goffrid. Vindoc. lib. 3.
Epist. 16 :
Cum quondam de Sigebranno apud Comitem Clamorem facturus Vindocinum
venissetis.
Idem Opusc. 11 :
Sæpe inter Monachos agitur, ut per eos qui
de aliis in Capitulo Clamores faciunt, etc.
Est queri de aliquo. Vide
Clamare 2.
Clamor, Debitum, quod ab aliquo repetitur. Testamentum
G. Comitis Nivernensis ann. 1239. in Maceriis Insulæ Barbaræ :
Propter Clamores
vero meos pacificandos præcipio quod redditus S. Marcellini sint in manu executorum
meorum.
Testam. Amedei IV. Comitis Sabaudiæ ann. 1252. apud
Guichenonum :
Volo et præcipio quod omnes Clamores mei, et debita mea amicabiliter et sine
strepitu solvantur.
Eadem occurrit formula in Testamento Beatricis Comitissæ
Provinciæ ann. 1263. Petri Comitis Sabaud. ann. 1268. Thomæ Comitis Sabaud. ann. 1288. et
Aymonis Comitis Sahaud. ann. 1343. apud eundem pag. 64. 70. 75. 77. 98. 170. In Testamento Alionoræ Comitissæ Boloniæ apud Baluzium
tom. 2. Hist. Arvern. pag. 119. Adde V. Cl. Dionysium Salvagnium.
Boissium lib. de Usu feudor. pag. 378. Charta ann. 1187. in Tabulario Vindocin. fol. 277 :
Guagia etiam, vel Clamores alicujus forefacti, sine assensu Prioris reddere non
potest, nec quittare.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Clamor Pacificatus, Debitum exsolutum. Charta Joannis Sacerdotis Ecclesiæ Lugdun. ann. 1192. inter
Instrum. tom. 4. Gall. Christ. col. 24 :
Habebunt quoque decimam eorum reddituum,
quos de Ecclesia defuncti ejus habiturus est, a die obitus sui usque ad quintum Martium,
post solutionem refectoriorum et debitorum, et Clamoribus pacificatis, ipsi vero
debebunt Ecclesiæ nostræ possessionem et Missam in Natale Domini.
Vide
Pacificare.
Clamor Bellicus, Qui in procinctu prælii, atque adeo in ipso prælio inclamari a militibus solebat.
Robertus Monachus lib. 2. Hist. Hieros. :
Et hoc signum erat Bellici Clamoris
ipsorum. Signum Clamoris,
apud Will. Tyrium. Sed de Clamore bellico consulendæ
omnino binæ nostræ Dissertationes ad Joinvillam, 11. et 12.
ClamoremLevare, in Edicto Philippi Pulchri Franc.
Regis ann. 1303. idem sonat quod finem imponere clamoribus creditoris adversus
debitorem :
Item, quod quando Clamores fient de debitis et debita erunt
contestata, eis detur quindena, ut moris est in majori parte Senescallie, quodque
transacta quindena, Clamor non levetur per Bajulum, priusquam satisfiat de debito
creditoris.
Sed alias
Clamorem Levare idem est ac conviciis, clamoribus
et sibilis aliquem consectari, Gall.
Huer aprés quelqu'un, ut fusius
dicetur in voce
Huesium.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Clamor ad Deum, quo suppliciter exoratur, ut opem ferat temporibus afflictionis. Hujusce
Clamoris varias exhibent Antiqui formulas, ut Bernardus Monachus in Ordine
Cluniac. part. 1. cap. 40. Anonymus quidam de rebus gestis in Monast. S. Michaëlis in
periculo maris ineunte sæc.
xii. ubi singulare refert hujus
Clamoris
exemplum adversus Thomam de S. Johanne nemorum Monasterii vastatorem, Scriptor Actorum
MSS. S. Lauri, et Guido Monachus in Disciplina Farfensi cap. 37. ex quo hæc depromere
visum est ad specimen aliorum :
Hac ratione faciendus Ecclesiastici ordinis Clamor
ad Dominum. Ad Missam principalem jam dicta Oratione Dominica Ministri Ecclesiæ
cooperiant pavimentum ante altare cilicio, et desuper ponant Cruxifixum et textum
Evangeliorum, et corpora Sanctorum, et omnis Clerus in pavimento jaceat prostratus
canendo Psalmum, Ut quid Deus repulisti in finem
sub silentio. Interim duo signa
percutiantur ab Ecclesiæ custodibus, solusque Sacerdos ante Dominicum Corpus et
Sanguinem noviter consecratum, et ante prædictas Reliquias Sanctorum, alta voce incipiat
hunc clamorem dicere
: Ostende nobis. Esto nobis Dom. Memento nostri Dom. Exurge
Dom. Domine exaudi orat. In
spiritu humilitatis et animo contrito ante sanctum altare tuum et
sacratissimum Corpus et Sanguinem tuum, Domine Jesu, Redemtor mundi, accedimus, et de
peccatis nostris, pro quibus juste affligimur, culpabiles contra te nos reddimus. Ad te,
Domine Jesu, venimus, ad te prostrati clamamus, quia viri iniqui et superbi, suisque
viribus confisi, undique super nos insurgunt, terras hujns Sanctuarii tui cæterarumque
sibi subjectarum Ecclesiarum invadunt, deprædantur et vastant ; pauperes tuos cultores
earum in dolore et fame, atque nuditate vivere faciunt, tormentis etiam et gladiis
occidunt, nostras etiam res, unde vivere debemus in tuo sancto servitio, et quas beatæ
animæ huic loco pro salute sua reliquerunt, diripiunt, nobis etiam violenter auferunt.
Ecclesia tua hæc, Domine, quam priscis temporibus fundasti et sublimasti in honorem beatæ
semper Virginis Mariæ sedet in tristitia, non est qui consoletur et liberet eam, nisi tu
Deus noster. Exurge igitur, Domine Jesu, in adjutorium nostrum ; conforta nos et auxiliare
nobis ; expugna impugnantes nos, frange etiam superbiam illorum, qui tuum locum et nos
affligunt. Tu scis, Domine, qui sunt illi et nomina illorum, corpora quoque et corda
eorum, antequam nascerentur, tibi sunt cognita. Quapropter eos, Deus, sicut scis,
justifica in virtute tua, fac eos cognoscere sua malefacta, et libera nos in misericordia
tua ; ne despicias nos, Deus, clamantes ad te in afflictione, sed propter gloriam Nominis
tui et misericordiam, qua locum istum fundasti, et in honorem Genitricis tuæ sublimasti,
visita nos in pace, et erue nos a præsenti angustia. Amen.
Quo Clamore facto
reportentur Reliquiæ suis locis, et dicat Sacerdos sub silentio Collectam, Libera
nos quæsumus, Domine.