1. COCTUS, Coquus, Gall. Cuisinier. Liber Consuetud. Fontanell. pag. 258. Spicilegii MS. :

Cocti erant tunc feodati.

Et pag. 403 :

Est autem consuetudinis antiquæ, quando Cocti delinquunt, eos adducere coram Priore, seu coram eo qui tenet ordinem, et nudos verberare a jejunis secundum delicti quantitatem minutis virgis. Hii sunt quasi suffraganei coquinarii, videlicet Panetarius, Custos vini et Refectorarius.

Bernardi Ordo Cluniac. part. 1. cap. 74. n. 42 :

Cocti omni tempore mutant infirmitates suas mane post tres orationes.

Alia notione, si vera esset lectio, sumeretur ibidem cap. 30 :

Lavare pannos, lavatos ad funes suspendere, et alia que non lavantur tunc ad funes suspendenda afferre, scilicet Coctos, froccos, cucullas, etc.

Sed puto legendum cum MS. San-German. cottos. Est autem cottus species vestis clericalis, de qua in voce Cot. Vide Baburnus.

2. COCTUS, Coctio, Coctura. Udalricus lib. 2. Consuet. Cluniac. cap. 14 :

Quod si Coctus est, (Novitius) ut vulgariter aiunt, Coctionem ex more non videt ; neque legat, nisi ante Primam.

Lib. 3. cap. 26 :

Tertius famulus ad hoc est maxime deputatus, ut lavet pannos ad Cocturas omnium, ut aiunt, fratrum Coctorum necessarias.

3. COCTUS, Exustus, vel potius lento igni admotus, seu, ut Galli dicimus, Bruslé à demi feu. Lactantius lib. de Mortibus Persecutor. n. 13 :

Statim productus non modo extortus, sed etiam legitime Coctus, cum admirabili patientia postremo exustus est.

Idem num. 15 :

Omnis sexus et ætatis homines ad exustionem rapti.

Rursum num. 21 :

Qui cum deligati fuissent, subdebatur primo pedibus lenis flamma, tamdiu donec callum solorum contractum igni ab ossibus revelleretur.

Et mox :

Tunc per multum diem Decocta omni cute vis ignis ad intima viscera pervenisset.

Acta Episcoporum Cenomanensium in Hoello cap. 34 :

Utrasque genas illius ferri candentis adustione Coxerunt.

Ennodius Carm. 21 :

Nil lenta perdit Coctio,

Intrat latenter abdita.

Vide locum Hincmari in Aqua fervens.