CONDONATUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Condonatus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 490a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONDONATUS

CONDONATUS, Idem quod Donatus, oblatus. Charta ann. 1232. tom. 9. Spicilegii Acheriani :

Cum... diu tanquam Condonati nostri in Ecclesia et membris Ecclesiæ nostræ mansissent.

Occurrit non semel in Chartis in Hist. Monast. S. Nicolai Andegav. pag. 10. 73. 74. et in Chartulario S. Vincentii Cenoman. fol. 55. et 98. Vide Donati, Oblati.

P. Carpentier, 1766.

◊ Condonatorum utriusque sexus meminit Charta ann. 1329. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 9 :

Præmissa tenet dictus prior, ratione Johannis de Maloleone et uxoris suæ Condonatorum suorum, etc. Condonati

cum fratribus professis confunduntur in Lit. ann. 1330. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 1355 :

Quod licet perpetui vicarii ecclesiarum ad dictum monasterium (S. Sulpitii) spectantium, qui..... ex fratribus professis dumtaxat, Condonatis vulgariter appellatis, instituuntur, etc.

An quod abbati obedientiam profiterentur, professi dicuntur ? nam etsi ex familia monachorum erant Donati, monachi tamen minime reputabantur. Vide in Oblati 2.