« Coquinarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 556b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COQUINARIUS
COQUINARIUS, Præfectus coquinæ. Actum capitularem pro unione Prioratus de Bischiis ann. 1329.
ex Archivo B. Mariæ de Charitate, subscribunt inter alios Guillelmus
Bursarius, Johannes Gra netarius, Stephanus Coquinarius, etc. Di ploma Adephonsi
Regis Hisp. ann. 1094. apud Marten. tom. 1. Collect. Ampliss. col. 549 :
Sancius Pincernarius Regis confirmat. Diacus Coquinarius Regis confirmat. Pearnus Comes confirmat.Occurrit alibi non semel. Vide Coquus.