« »
 
[]« Coquinarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 556b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COQUINARIUS
COQUINARIUS, Præfectus coquinæ. Actum capitularem pro unione Prioratus de Bischiis ann. 1329. ex Archivo B. Mariæ de Charitate, subscribunt inter [] alios Guillelmus Bursarius, Johannes Gra netarius, Stephanus Coquinarius, etc. Di ploma Adephonsi Regis Hisp. ann. 1094. apud Marten. tom. 1. Collect. Ampliss. col. 549 :
Sancius Pincernarius Regis confirmat. Diacus Coquinarius Regis confirmat. Pearnus Comes confirmat.
Occurrit alibi non semel. Vide Coquus.