« »
 
[]« 1 forchia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 548a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORCHIA1
1. FORCHIA, Idem, si bene conjecto, quod jus mansionis, cum scilicet domini vel eorum missi aliquo divertebant ad justitias faciendas. Charta ann. 1066 :
Habeat medietatem leddarum quæ veniunt in civitate sive per terram, sive per aquam, medietatem cordæ et piscationem Atacis, justitias, et balhias et Forchias, et gistos, et albergas, et acaptes, etc.
Vide Furcia et Mansio.
P. Carpentier, 1766.
Idem forte quod supra Forchagium, vel quod Furca prima aut tertia acceptione.