« »
 
[]« 2 junctum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 448c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IUNCTUM2
2. JUNCTUM, Modus agri, quantum juncti boves uno die arare possunt, idem quod Jugum terræ. Chartul. S. Joan. Angeriac. fol. 31. r° :
Duo Juncta prati siti in illo loco, qui vulgariter Romanola vocatur. Sciendum tamen quia unum ex duobus illis Junctis ipse antea Johannes de manu monachorum nostrorum susceperat.
Vide Juctus.