QUARENTENA 4, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 4 quarentena » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 594a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUARENTENA4

4. QUARENTENA, Quarantena, Spatium quodvis 40. dierum. Transactio Simonis de Joinvilla cum Comitissa Campaniæ ann. 1218. tom. 2. Anecd. Marten. col. 865 :

Quod si non observarem prædictas conventiones, et submonitus infra Quadraginta dies non emendarem, etc.

Mox :

Adjunctum est, quod si non emendarem infra duas Quarentenas, postquam essem super hoc requisitus, ego prædictam senescalliam dimitterem.

Conventio inter Henricum Reg. Angl. et Robertum Flandriæ Comitem in libro Scaccarii cap. 14 :

Et ipsi eam infra tres Quarantenas reconciliare non potuerint Regi.

Quarentena, Nostris vulgo Quarantaine le Roy, Spatium 40. dierum, intra quod eorum, qui bella indicendi jus habebant, vel revera ex qualibet causa indicebant, agnati seu cognati, impeti non poterant. Id lege sancitum S. Ludovici scribit Butelerius in Summa Rurali tit. 34. quam non Philippo Ludovici filio adscribit Philippus Bellomanerius, Ludovico coævus, in Consuetud. Bellovacensi MS. cap. 60. ut hic scribit Cangius, sed Philippo Augusto, ut probat de Lauriere tom. 1. Ordinat. Reg. pag. 46. et 47. Quippe, cum ex usu apud Gallos recepto, tenerentur agnati bellis agnatorum interesse, eosque adjuvare, accidebat plerumque, ut antequam diffidationum

fama ad eos perveniret, incauti et inscii impeterentur. Si quis igitur agnatos aggrederetur ante hos 40. dies, loco proditoris habebatur, et supremo plectebatur supplicio, uti habet idem Bellomanerius. Lewold. a Northof in Chronico Markano ann. 1356 :

Servare juraverat, videl. quod judicium pacis et Quarentenarum et jurisdictiones Episcopi... non impedirent.

Joannes Hocsemius in Adolpho a Marka Episc. Leod. cap. 13 :

Cum tres homines Episcopi ad mandatum ejus inter quosdam inimicos in Brabantia indicerent Quarentenas, Dux eos confestim capi faciens, etc.

ubi indicere Quarentenam, apud Jacob. Hemricurtium de Bellis Leodiensibus, exponitur jetter les Quarantaines, num. 9. et 12. quibus etiam locis observat, id moris obtinuisse ut, si quispiam iis in bellis occisus fuisset, pro quolibet mortuo quatuor Quarantenæ indicerentur :

En ce temps demoront tos chis linages en pais por les Quarantaines getées par le Saignor : car de chascon noveal mort, on commandoit 4. Quarantaines, lesquelles Quarantaines. furent tousiours bien tenues queilconques haymes qu'il avist entre les parties.

Adde num. 23. 24. 25. 29. 30. 46. 55. Quarentenæ ejusmodi mentio est etiam in Magno Recordo Leodiensi pag. 56. Vide Dissert. 29. ad Joinvillam pag. 334. Vide supra Quadragena 2.

Quarentena, Spatium 40. dierum quod viduæ ex lege conceditur a morte mariti, intra quod dos ei debet assignari vel restitui, et donec illa fuerit restituta, ali debet de bonis defuncti, et in illius domo manere. Quod si infra hos 40. dies dos non restituitur, vidua deforciari de Quarentena sua dicitur in Statuto de Merton ann. 20. Henrici III. cap. 1. in Statutis Roberti III. Scotor. Regis cap. 20. § 1. et Alexandri cap. 22. et apud Matthæum Paris pag. 288. Skenæus apud Gallos ejusmodi quarentenam, le Caresme des femmes vocari auctor est. Adde Fletam lib. 5. cap. 24. § 5. Th. Blount in Nomolexico et Rastallum verbo Quarentine. Plac. Ebor. rot. 18. ann. 18. Edward. I. in Abbrev. Placit. pag. 223 :

In magna charta continetur quod vidua post mortem viri sui maneat in capitali messuagio quod fuit viri sui per 40. dies post mortem viri sui, infra quos 40. dies... assignetur ei dos sua, nisi prius ei fuerit assignata et nisi sit castrum.

Locus magnæ chartæ est cap. 7. eadem fere leguntur in Statut. laudat. Alexandri II. In Statut. Henric. III. et Robert III. Quarentena est Pars fructuum ex bonis mariti defuncti quæ viduæ debetur usquedum dos ei sit assignata et tradita, non vero restituta.