RASPARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Raspare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 020b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RASPARE

RASPARE, Scrutari, vox Italica, pro Ruspari, ἐρευνᾷν. Joannes de Janua, et Gloss. Lat. Gall. : Ruspor, inquirere, et est gallinarum, quæ pedibus escam quærunt. Gloss. Isidori : Ruspantur, perquirunt anxie. Fridericus II. lib. 1. de Venat. cap. 9 :

Aliæ (aves) Raspando cum pedibus sub terra, quando non inveniunt escam super terram, ut perdices, gallinæ,... alia Raspant cum pedibus et cum rostro cavando, mordicant ea quæ inveniunt super terram et sub terra.

Et cap. 35 :

Cum isto namque ungue caput et cætera membra, ad quæ possunt attingere, Raspant et scalpunt, ex utroque pede scilicet.

Lib. 2. cap. 52 :

Raspat autem ubi est ciliatura, per duas causas, una est, quia vult removere ligamen ab oculis, etc.

Vide Oct. Ferrarium, in Raspare, et supra Alonus, et infra Ruspaticum.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Raspare Naves, Radere veterem picem iis inhærentem, radula purgare, Gall. Gratter les vaisseaux, ab Italico Raspare, vel Hispanico Raspar, Radere, Gall. Racler. Statuta Massil. lib. 4. cap. 6. § 3 :

Item quod omnis navis, et omne lignum, cooperta vel coopertum, vel discooperta vel discoopertum, quæ vel quod dabit latus in portu Massiliæ det tantumdem, quando Raspabitur seu torquebitur, seu quando si Rasparia o si torquaria que non brusques, quantum daret si bruscava.