RASSARIA, Ressaria, Grex ovium. Sententia arbitralis inter Aymarum de Pictavia Comitem Valentinensem et Jacobum Abb. Monasterii de Lioncellis ann. 1303. ex Schedis D. Brunet :

Dicti domini arbitri, arbitratores seu amicabiles compositores, statuerunt, quod in dicta montanea superius limitata, quocumque tempore, ambæ partes insimul per se, seu per alium, seu per alias personas interpositas, possint introducere seu immittere Rassariam seu vassinum, et quod expensæ, quæ fient seu fieri contingeret pro prædictis, per partes prædictas fiant communiter et solvantur : et fructus et obventiones, redditus, exitus seu proventus exeuntes seu venientes ex dictis animalibus Ressariæ seu vassini, solutis expensis, communiter dividantur, hoc adjecto, quod de vascino dictus dominus Abbas tantum debeat immittere et tenere in dicta montanea, quantum dictus dominus Comes immiserit in eadem ; taliter quod vascinum utriusque partis numero sit æquale, seu ad extimationem bayllivorum communium, si animalia vassini alterius partis prævaleant animalibus alterius... Domini arbitri ordinaverunt, quod dictus dominus Comes de dicta Ressaria seu avere, quod veniet in montanea supradicta per terram suam propriam polveragium non habeat neque levet, nec aliquid aliud in fraudem polveragii supradicti ; sic quod dicta Ressaria seu avere, quod veniet in dicta montanea ex nunc in antea a præstatione polverarii sint immunes, quittæ et absolutæ... Voluerunt dicti arbitratores et ordinaverunt, quod animalia Ressariæ venientia in montanea supradicta transire debeant per iter novum prope vacchariam monasterii supradicti.

Si hæc non satis probant, hic agi de ovibus, addam in eadem Charta mentionem fieri trentenariorum animalium in laudata montanea pascentium ; oves autem in similibus montaneis pascentes in trentenaria divisas fuisse, palam est ex Charta ann. 1293. citata in voce Montana. Sed unde vox Rassaria vel Ressaria ? Vide Rassa 2. et Rassius.