RECOGNITIO 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 recognitio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 048a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO1

1. RECOGNITIO, est literarum obligatio insinuata, sive de recordo, testimonium perhibens, debitorem sive recognitorem, creditori sive recognizato, debere talem pecuniæ summam. Cowellus lib. 3. Instit. Juris Angl. tit. 22. § 4. Gallis Reconnoissance, Anglis Cognisance. Vide Nomolexicon Thomæ Blount in voce Recognizance. Charta Regiensis ann. 1361. ex Schedis Præsidis de Mazaugues :

Et pro competenti valore illarum faciatis eis obligationes, Recognitiones et necessarias cautelas super pecuniis talhiarum ipsarum.

Charta Normannica apud Radulfum de Diceto ann. 1190 :

Nulla fiet Recognitio in foro seculari, super possessione, quam viri religiosi, vel quæcunque Ecclesiasticæ personæ 20. annis vel amplius possiderint. Similiter nulla fiet Recognitio, si carta vel alio modo eleemosynatam esse possessionem probare poterint, sed ad Ecclesiasticos judices remittentur.

Vetus Inquesta in Regesto Philippi Aug. Herouvalliano fol. 130 :

Habebat et dominus Vernonis omnia alia placita et justitias, excepto placito ensis, et exceptis Recognitionibus.

Charta Communiæ Rotomagensis ann. 1207 :

Et habeant etiam placita de hereditatibus et catallis suis et conventionibus factis Rotomagi, et infra banleugam, salvis curiis dominorum, qui ibi terras habuerint : qui domini habent curias hominum suorum in villis tenendas usque ad Recognitionem.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ In hisce posterioribus locis Recognitio non est literarum obligatio, ut explicat Cangius, sed Inquisitio per legales homines selectos facta, quæ Recongnoissant dicitur in veteri Consuetudine Normannica cap. 92 :

Et ces Enquestes qui courent par briefz sont appellées Recongnoissant.

Hæc autem Brevia, per quæ currere hic dicuntur hujusmodi Inquisitiones enumerantur cap. 91. ejusdem Consuetudinis :

Il y a ung brief de nouvelle dessaisine, aultre de mort d'ancesseur, l'aultre de eschaete, l'autre de mariage encombré, l'autre de douaire, l'autre de presentement d'Eglise, l'autre de fief et de gage, l'autre de fief et d'establie, l'autre de surdemande, l'autre de fief lay et d'omosne, l'autre de lignage nyé et l'autre d'heritaige.

In his omnibus locum habent Recognitiones seu Inquisitiones legalium hominum e quorum testimonio hæ causæ dirimuntur. Id illustrari potest Literis Philippi Aug. ann. 1208. vel 1209. ubi agit de patronatu Ecclesiarum Normanniæ, apud de Lauriere tom. 1. Ordinat. Reg. pag. 27. et seq. :

Noveritis quod super Recognitionibus Ecclesiarum per quatuor presbyteros et quatuor Milites, presentibus Archiepiscopo vel Episcopo loci, vel persona loco eorum per litteras patentes transmissa, et Baillivo nostro ad certum locum, de communi assensu electum, ad assisiam de qua inter eos convenerit, faciendis, ubi intervenerit contentio inter ecclesiasticas et laicas personas, vel inter ecclesiasticas et ecclesiasticas personas de Ecclesia vacante, vel non vacante ; si Archiepiscopus, vel Episcopus, lite mota, Ecclesiam illam alicui contulisset, hæc est voluntas nostra, quod videlicet partibus ad certam diem convocatis, et quatuor Presbyteris, ab Archiepiscopo, vel Episcopo, vel eorum assignato, sicut premissum est, et quatuor Militibus a Baillivo nostro ad Recognitionem datis, et illis diligenter examinatis ab ipsis et aliis, quos secum viderint evocandos, parti illi remaneat præsentatio Ecclesiæ, in quam plures illorum octo concordabunt.

Si quis plura volet de modo procedendi in hisce Inquisitionibus, adeat laudatam veterem Consuetudinem Normanniæ cap. 93. et seqq.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Eadem significatione passim occurrit vox Recognitio in Chartis Normannicis et Anglicis. Charta Communiæ Rotomag. apud de Lauriere tom. 1. Ordinat. Reg. pag. 308. col. 2. et pag. 309. col. 1 :

Si quis fecerit clamorem de terra, super alium clamans dabit vadium et plegium sequendi clamorem, et si postea facta fuerit Recognitio de terra illa, et clamor sit convictus per Recognitionem de falso clamore, remanebit in misericordia Majoris et Communiæ, de quinquaginta novem solidis Andegav.

Kennettus in Antiq. Ambrosden. ad ann. 1206. pag. 168 :

Abbas de Egnesham debet unum palefridum pro habenda Recognitione duodecim legalium hominum de vicineto de Erdinton.

Et ad ann. 1210. pag. 173 :

Ricardus de Camwil et Eustacia uxor ejus debent unam marcam pro habenda Recognitione novæ assisæ de libero tenemento suo Wrechwic versus Egelinam de Curtenai.

Vide Glossarium ejusd. Kennetti et Nomolexicon Thomæ Blount in voce Recognizance et infra Recognitores. Philipps. Histor. Jur. Angl. tom. 2. pag. 129. sqq. § 37.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Haud satis scio an eadem, aliane notione Literæ Roberti Comitis Atrebat.

ann. 1293. insertæ Literis Johannis Franc. Regis apud D. Secousse tom. 4. Ordinat. pag. 262 :

Periculis evitandis providere volentes, necnon et fraudibus, quæ ex eorum evenit cirographis... auctoritatem prestitimus et prestamus (Scabinis S. Audomari,) ut sigillum habeant, quo utentur (utantur) et uti valeant ad convenciones omnes, coram iis initas, sigillandas, necnon Recogniciones et alia explectamenta quecumque, que ex eorum causis, seu subditorum ipsorum, vel aliorum quorumcumque, poterunt evenire.

Probabiliter satis intelligit Editor mercedem pro declarationibus conventionum aliorumve inter partes actorum apud Judices factis ; sed non minori fortean probabilitate hic etiam per Recognitiones intelligi possent Inqusitiones, quarum, cum opus est, præcipiendarum his literis facultas datur Scabinis Audomarensibus : quod utcumque confirmari potest sequenti voce Explectamenta, quæ de quovis actu juridico melius, ut reor, intelligitur, quam de quocumque salario judicibus tribuendo. Si autem Explectamenta sint quivis actus juridici, verisimile omnino est Recognitiones esse species hujusmodi actuum, quæ, ut videtur, aliæ esse non possunt, quam Inquisitiones Normannicis Anglicisve non absimiles. Huic conjecturæ etiam favet Anglorum et Audomarensium proximitas. Quis enim nesciat in provinciis parum distantibus easdem plerumque voces usurpari, easdem vigere consuetudines ?

P. Carpentier, 1766.

◊ Hanc interpretationem rursum firmare non abs re fuerit. Charta S. Ludov. ann. 1267. ex Reg. 30. Chartoph. reg. ch. 379 :

Cum ob istud vocabulum, Recognitiones suprascriptionum, inter nos et abbatem et monachos Fiscannenses dissentio mota esset, quia nos dicebamus omnes inquestas, inquisitiones et Recognitiones per hujusmodi vocabulum ad nos pertinere debere, ipsis in contrarium asserentibus et dicentibus ad ipsos omnes Recognitiones, inquestas et inquisitiones, quocumque nomine censeantur, pertinere debere, exceptis Recognitionibus quæ per brevia fiebant : Nos auditis rationibus dictorum abbatis et monachorum Fiscannensium, volumus et concedimus quod ipsi in pace habeant et teneant in curia sua omnes inquestas, inquisitiones et Recognitiones de omnibus rebus, quæ in terris suis et locis sibi subditis evenient, exceptis solummodo Recognitionibus, quæ per brevia hactenus usitata in Normannia fient, quas nobis retinemus.

P. Carpentier, 1766.

◊ Altera vero Cangiana scilicet notione, qua Recognitio est Literarum obligatio, accipi videtur in Lit. ann. 1372. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 562 :

Cum in curiis nostris regiis Tholosæ et in vicaria dicti loci certi clamores per litigantes ibidem fieri consueverunt, ex quibus clamoribus et pro quolibet... ab altera partium debentur nobis quinque solidi ;... verum quia ex hoc nullæ Recognitiones fieri consueverunt, sed solum parvi cartelli parti solventi clamorem antedictum tradi consueverunt, etc.

RECOGNATUS 2. RECOGNITIO © École des chartes.

« 2 recognitio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 048c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO2

2. RECOGNITIO. Charta Radulphi Abb. Fiscamn. ann. 1211 :

Remanent autem domino Regi usurarii, Recognitiones et Judæi ; ita quod literæ vel cartæ aliquorum, alicujusve istorum, si quid postmodum proferremus contra ipsum, vel alius pro nobis, nobis de cetero contra ipsum non valerent.

Ubi Recognitiones, ut exponit D. Brussel tom. 1. de Feudorum usu pag. 264. idem sunt quod Cognitiones obligationum, ac generatim

actionum quarumcumque e contractibus civilibus procedentium. In hanc rem refert Scriptor duo Scacarii Normanniæ Constituta ann. 1278. et 1282. Prius ita se habet :

De domino Reginaldo Castelain et aliis Nobilibus Normaniæ spadæ placitum habentibus, (quod habebat Abbas Fiscamn.) petentibus habere Cognitionem literarum domini Regis super contractibus et debitis : concordatum fuit, quod nullus habere debet in tota Normannia, immo domino Regi pertinerent ; sed dicti Nobiles dictas literas executioni tantum poterunt demandare.

Eodem redit posterius, quod videre potes loco laudato.

1. RECOGNITIO 3. RECOGNITIO © École des chartes.

« 3 recognitio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 049a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO3

3. RECOGNITIO, Idem quod Advocatio, qua quis alicui se commendat in clientelam. Literæ Philippi Fr. Regis ann. 1304. apud D. Secousse tom. 4. Ordinat. Reg. pag. 344 :

Nos dilectorum nostrorum Abbatis et Conventus de Escharleiis, Cisterc. Ord. supplicationibus annuentes.... duximus concedendum... quod Recogniciones et advocaciones nove, que ab eorum subditis nobis fiunt, nullatenus admittentur ; et factas de novo faciemus penitus revocari.

2. RECOGNITIO 4. RECOGNITIO © École des chartes.

« 4 recognitio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 049a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO4

4. RECOGNITIO, in pagis Lugdunensi, Sebusiano et Dumbensi, Duplicatio servitii seu census a tenentibus domino debita variis temporibus, quæ in Chartis solent exprimi ; nam aliquando Recognitio tantum debetur, cum moritur dominus ; interdum cum moritur tenementarius, et tenementum transit a patre ad filium ; alias tantum cum transit ad cognatos gradu transverso ; denique debetur aliquando sive dominus sive tenementarius moriatur. Charta Cassaniæ ann. 1401 :

Sub Recognitionibus dicti mansi de patre ad filium et mutatione tenementariorum et dominorum.

Charta ann. 1426. e Schedis D. Aubret :

Emphiteotæ nobilis viri Jacobi de Rupe-forti, domicelli, filii et heredis universalis domini Ponceti de Rupe-forti, domini de Vileta, et de Faya et de Rupe-forti recognoverunt ratione dictarum terrarum de Faya et de Rupe-forti ratione Recognitionis novi domini, ratione dicti patris sui, ratione domorum et possessionum suarum moventium de jurisdictione et dominio dicti domini, videlicet ad æstimationem rerum, de duodecim denariis pro libra.

Ex quibus posterioribus verbis patet Recognitiones fuisse vigesimam partem pretii possessionum recognoscibilium ; sed an hæc vigesima pars fuerit census in aliis Chartis duplicatus, non satis liquet. Charta ann. 1447. ex iisdem Schedis :

Sub annuo et perpetuo censu et servitio quinque denariorum Turon. laudibus, vendis, Recognitionibus novi domini et novi tenementarii ad duplex servitium importantibus.

Alia ann. 1499. ex iisdem Schedis, qua Emphyteutæ Claudii de Pompiere Domini de Pollienay possessiones suas

recognoscunt sub annuis et perpetuis servitiis, una cum laudibus, vendis, Recognitionibus et aliis usagiis, his dumtaxat quæ sequuntur exceptis, videlicet quod ipsi tenementarii non debent nec tenentur recognoscere, nec Recognitiones solvere ad æstimationem rerum et possessionum suarum, sed pro ipsorum Recognitionibus debent duplex servitium totius canonis eidem Domino et suis solvere toties, quoties casus evenerit.

Alia Domini de la Franchise in pago Dumbensi, ann. 1499 :

Joannes Buellerii Recognoscit partem mansi de la Moiniri, et in morte Domini et tenementarii debet duplex servitium. Joannes Buellerii junior Recognoscit alteram partem dicti mansi de la Moiniri cum laudibus, vendis et Recognitione de morte domini directi et de morte tenementarii.

Plures sunt aliæ Recognitiones vernaculæ sæculi xvi. in quibus legitur

avec Laods, Milaods et Reconnoissances de pere à fils et nouveau seigneur à nouveau tenancier

: ex quibus palam est, Laods, Milaods et Reconnoissances totidem esse jura dominica nullo modo inter se confundenda, licet quædam sint aresta, in quibus Milaods, vel Milods, seu mediæ laudes cum Recognitionibus confunduntur. Vide Bretonnier in Opera Claudii Henrys tom. 2. pag. 299. et infra Recognoscere feudum, Relevium, Retroaccapitum et supra Placitum pag. 281. col. 1.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Recognoscibilis Terra, in Charta Villænovæ ann. 1421. et alibi, de qua debentur Recognitiones, cum intervenit Domini mutatio vel tenementarii, ut modo dictum est.

3. RECOGNITIO 5. RECOGNITIO © École des chartes.

« 5 recognitio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 049b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO5

5. RECOGNITIO, Census annuus domino a tenente solvendus. Chartularium S. Vincentii Cenoman. fol. 66 :

Reddet dictæ Abbatiæ unum cantarum vini de Recognitione.

Charta Monasterii Savigneiensis :

Guido Forestarius dedi monachis de Savigneio totum pratum de Fonte-cheois et landulam juxta illud, excepta Recognitione xviii. denariorum mihi singulis annis reddendorum.

« 6 recognitio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 049b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO6

6. RECOGNITIO, Gratus animus, beneficii memoria, Gallis Reconnoissance. Bern. de Breydenbach in Itinerario Hierosol. pag. 109 :

Semel aut per singulos annos propter solam Recognitionem ad domum Dei, quæ est in Mecha jubentur ire (Mahumetani) et ibi adorare, eamque inconsutilibus tegumentis circuire.

« 7 recognitio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 049b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO7

7. RECOGNITIO, Extremum judicium. S. Paulinus Epist. 10. ad Delphinum num. 3 :

Ut in die Recognitionis, quo pariter sator messorque gaudebunt, nos quoque paterno sinu afferens inter manipulos tuos, etc.

Idem Epist. 19. num. 3. ad eumd. Delphinum :

Quomodo disponemus sermones nostros in die Recognitionis ?.... Quis nos eripiet a ventura ira ?

« 8 recognitio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 049b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOGNITIO8

8. RECOGNITIO, idem quod supra Rechetum ; eo quippe domini superioris jurisdictio agnoscitur. Libert. Caturc. ann. 1369. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 326. art. 10 :

Concedimus.... consulibus et universitati prædictæ civitatis jurisdictionem altam et bassam, redditus, census et homagia, Recognitiones et quæcumque alia jura, etc.

Vide mox Recognitura.

P. Carpentier, 1766.

Recognitio Candelarum, Præstationis species. Locus est supra in Candela 3.

P. Carpentier, 1766.

Recognitio Homagii, Ejusdem approbatio et confirmatio. Vide supra in Hominium.

P. Carpentier, 1766.

Recognitura, idem quod supra Recognitio 8. Charta ann. 1334. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 1358 :

Homagialia vel conditionabilia feuda, retrofeuda, nobilia et innobilia, Recognituræ, etc.

Supra Recognitiones.