« 1 retinentia » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 161a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETINENTIA1
1. RETINENTIA, Gall. Retenue. Esse de alicujus Retinentia, dicitur, qui
alicujus obsequio addictus est, familiaris, domesticus. Statuta secunda Roberti I. Regis
Scotiæ cap. 34. § 2 :
Nec aliquis gerens robas domini, nec aliquis de consilio suo, vel Retinentia sua, etc.Chronicon Anglic. Thomæ Otterbourne pag. 203 :
Occurrerunt sibi plures domini et valentes cum suis Retinentiis, nullis tamen animo nocendi Duci Lancastriæ.Et infra :
Confestim venerunt plurimi de familia patris sui et sua propria Retinentia.Vide Retentio et Retenementum.
P. , 1766.
◊ Quæ ad victum et
vestitum necessaria sunt, ab aliquo recipere, Gall. : Etre entretenu par quelqu'un.Vide infra Retinere 2.