![[]](img/image.png)
«
Vanaciare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 240c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/VANACIARE
VANACIARE, Delirare, desipere, vana dicere, Ital.
Vaneggiare, Gall.
Rêver.
![[]](img/image.png)
Acta S. Gerardi tom. 1. Jun. pag. 772 :
Cum crederent quod
Vanaciaret, nec quod tam longe ire posset, etc.
Vide
Vaniare et
Vanizare.