« »
 
CASSARE 1, CASSARE 2, CASSARE 3, CASSARE 4, CASSARE 5, CASSARE 6, CASSARE 7, CASSARE 8.
[]« 1 cassare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 204c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE1
1. CASSARE, Cedere, concedere. Chronicon Fredegarii jussu Childebrandi scriptum cap. 45 :
Quo ordine duas civitates Augustam et Siusium cum territoriis ad partem Francorum (Longobardi) Cassaverant, non abscondam.
Mox :
Vallem, cui nomen Ameregis, partibus Guntchramni Cassantes.
Cap. 69 :
Unde unum centenarium auri Charoaldus Rex partibus Imperii de præsente Cassaret.
[]« 2 cassare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 204c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE2
2. CASSARE, Irritum reddere, Gallis Casser, vox frequens in Edictis Principum. Occurrit etiam in Vita S. Canuti Regis Obodritarum cap. 4. § 17. et apud alios Scriptores. Papias : Cassare, evacuare, privare, castrare, unde Cassabundus, instabilis, dubitans, titubans. Charta Offæ Merciorum Regis ann. 790. apud Felibianum in Hist. Sandionysiana [] pag. xlii :
Evidentia rerum et experientia declarant Cassabundam mortalium vitam, et innumeris cotidie calamitatibus constringi.
Vetus Glossar. Sangerman. MS. num. 501 : Cassabundus, Titubans. Gloss. Isid. : Cassatur, Castratur. Glossæ Arabico-Lat. : Cassabundus, dubitans, vel timens. Glossar. Ælfrici : Cassata, forhrered, i. cassa, abrogata. Cassus, vacuus, inanis. Glossar. Lat. Gr. Cassum, ϰενόν, μάταιον, ἄϰυρον. Supplem. Antiquarii : Casso, στερῶ, Privo. Ita non semel in Cod. Theod. unde nescio cur viri docti a Charaxare deducant. Vide Murator. Antiquit. Ital. tom. 2. col. 1179.
P. Carpentier, 1766.
Ital. Cassare, cancellare, annullare. Testam. Ms. ann. 1238. Raim. Bereng. comit. Prov. :
Si autem posthumum masculum contingerit nos habere, illum generalem hæredem in totis comitatibus, et juribus, et rebus nostris instituimus, Cassata institutione generali Beatricis in dicta posthumi agnatione.
Inquisit. ann. 1268. ex Tabul. eccl. Massil. :
Quod statuta facta, tam in civitate superiori quam inferiori, contra libertates episcopi et ecclesiæ, dom. episcopus Massiliensis debebat et poterat ea Cassare.
Adde Murator. tom. 12. Script. Ital. col. 1008. Stat. crimin. Saonæ pag. 113. etc.
P. Carpentier, 1766.
Rumpere, Gall. Briser. Acta S. Cassiani apud Fontan. in Antiq. Hortæ pag. 355 :
Idola Cassavit, etc.
[]« 3 cassare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 205a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE3
3. CASSARE, Perperam pro secare, ut rectius habetur tom. 1. Ordinat. Reg. pag. 359. unde locus integer ita emendandus ut pro Cassabant et Cassationis scribatur Secabant et sectionis, pro venationis porro venditionis. Frangere, Gall. Casser. Edictum Philippi Pulcri pro Reformatione regni ann. 1302. in Consuetud. MSS. Tolos. fol. 43 :
Eo quod gardiatores seu regaliatores amputabant seu Cassabant nemora dictarum Ecclesiarum, antequam tempus amputationis seu cassationis eorum, aut debitæ venationis advenisset.
Ex his posterioribus verbis conjicio Cassationes, de quibus hic agitur, esse populationes, quas faciunt ii, qui in nemoribus adhuc tenerioribus venantur.
[]« 4 cassare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 205a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE4
4. CASSARE, Venari, Gallice Chasser. Statuta Massil. pag. 517 :
Nullus sit ausus venari seu Cassari cuniculos seu cyrogrillos, nisi per xv. dies ante festum Natalis Domini.
Ibidem recurrit pag. 518. Aves de Cassar, ibidem pag. 521. accipitres nuncupantur. Vide Caciare et Chirogrillus.
[]« 5 cassare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 205a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE5
5. CASSARE, Abducere. Vita Patrum Emeritensium :
Quem iterum iterumque verborum objurgare increpationibus studuit ; sed eum nec sic ab illecebrosa edacitatis delectatione atque furti rapacitatisque intentione Cassavit.
P. Carpentier, 1766.
Avertere. Charta Boson. reg. ann. 887 : tom. 9. Collect. Histor. Franc. pag. 672 :
Cœpimus cogitare... qualiter remedio eleemosinæ Cassantur imminentia bella injuste insurgentia, etc.
[]« 6 cassare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 205a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE6
6. CASSARE, Exauctorare, Gall. Casser ; Missum facere, si agitur de milite. Regimina Paduæ ad ann. 1318 :
Facta fuit pax... et tunc Cassati fuerunt soldati... et Cassatus fuit suprascriptus capitaneus dominus Obizo, etc.
[]« 7 cassare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 205a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE7
7. CASSARE, Discerpere, lacerare, Gall. Déchirer, mettre en pieces. Lit. remiss. ann. 1350. in Reg. 80. Chartoph. reg. ch. 327 :
Statim quod dictam litteram tenuit, ipse eam Cassavit, et de ea petias plures fecit.
[]« 8 cassare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 205a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE8
8. CASSARE, Vastare, populari, Gall. Saccager, ravager. Reg. Cam. Comput. [] Paris. sign. JJ. rub. ann. 1273. fol. 15. v° :
Galhardus de la Landa domicellus... Cassat omnes vineas, terras cultas et incultas, et alia quæ dicti homines habent et possident in parrochia prædicta a dicto Galhardo.
Vide Cassare 3.