«
2 incantare » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 318c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCANTARE2
2. INCANTARE, Auctionari, sub hasta vendere, vel
locare, Italis pariter
Incantare, Far Incanti, vender all'
Incanto, nostris
Vendre à l'Encant. Vide Murat. Antiq. Ital. tom. 2. col.
1230. Statuta Veneta lib. 6. cap. 63 :
Antequam procedatur ad
Incantandum aliquam proprietatem, etc.
Statuta Arelat. MSS. tit. 146 :
Castrum Auriculæ
non Incantetur, sed Castellani constituantur, et communes habeant in dicto castro tres
guachas et septem alios sufficientes cives Arelatis quorum duo sint peyraroni.
Statuta Massil. lib. 1. cap. 53 :
Statuimus similiter observandum etiam in eo,
qui jus dicti ponderis tunc emerit, vel incantaverit, seu teneret.
Occurrit
ibid. lib. 2. cap. 1. lib. 6. cap. 16. apud Ogerium Panem lib. 4. Annal. Genuens. ad
ann. 1214. et Marchisium lib. 5. eorumd. Annal. ad ann. 1222. etc. In
Charta ann. 1372. :
Incantator Gabellæ salis. Vendre à l'Enchantement,
in
Assisiis Hierosol. MSS. cap. 134.
Mettre à l'Encant, in Consuetud. Pictavensi art.
428. et Britannica art.
729. Vide Foros Beneharn. Rub.
de forma de far Incant, et supra
Encantare.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Inquantare, Eodem intellectu. Statuta Arelat. MSS. art. 156 :
Inquantatores Arelatis
jurent... quod bene et fideliter vendant et Inquantant (sic)
omnes res que
sibi tradite fuerunt.
Occurrit rursus art. 190. et apud Salvaing. de Usu feud.
pag. 44.
P. Carpentier, 1766.
◊ Incanter, eodem
sensu, in Lit. ann. 1474. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 324. col. 2.
P. Carpentier, 1766.
Incantor, Auctionans, nostris alias
Enchanteur. Libert. Figiaci ann. 1318. tom. 7.
Ordinat. reg. Franc. pag. 663. art. 13 :
Ipsique consules instituere poterunt
corretarios,... et Incantores, quos et quot volunt et volent.
Charta ann. 1340.
in Reg. 73. Chartoph. reg. ch. 148 :
Couratiers, crieurs de vins et Enchanteurs.
Encanteur,
in Lit. ann. 1373. tom. 5. earumd. Ordinat. pag. 682. art. 12.
P. Carpentier, 1766.
Incantator, Licitator. Stat. datiar. Riper. cap. 5. fol. 14. r° :
Quilibet Incantator,
emptor seu conductor, etc.
Rursum cap. 19. fol. 6. v°. :
Item quod dicto
Incantatori et emptori dicti datii, etc.
Incantatores, in Charta ann. 1309. in 9. Regesto Philippi Pulcri Reg. Franc. ch. 88. ex
Tabulario Regio :
Bajuli, Notarii, Servientes, Incantatores, Præcones, et alii
Curiales dictarum villarum, etc.
Statuta Massil. lib. 6. cap. 16 :
De officio
Incantatoris. Quoniam res mobiles quotidie per licitationem venduntur, et in ipsa
licitatione, seu Incantu, multæ fraudes excogitantur... statuimus inviolabiliter
observandum, quod nullus Incantator, etc.
Pluries occurrit ibi. Litteræ
Johannis I. Regis Franc. ann. 1351. quibus creat Consules in castro de Gleola :
Item, quod Incantator publicus dicti castri valeat et debeat facere
proclamationes. Inquantator,
in Statutis Arelat. MSS. art.
156. Huc spectant hæc Exodi cap. 36 :
Jussit ergo Moyses præconis
voce Cantari, etc.
Accantatores, Vectigalium conductores, qui vulgo
Firmarii. In Tabul. Tolosano Cameræ
Comput. Paris. ann. 1239. fol. 87 :
Hæc est carta commemorationis de placito, quod
habuerunt,... pro se et pro cæteris Accantatoribus eorum bonorum hujus urbis Tolosæ ac
suburbii, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Incantum,
Incantus,
Inquantus, Auctio, hasta publica, Gall.
Encant. Statuta Eccles. Cadurc. etc. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 731 :
Non permittant aliquatenus Sacerdotes in Ecclesiis, vel cimeteriis, choreas
fieri, nec dici cantilenas profanas et sæculares, nec edicta, vel Incanta, ibidem induci
(indici)
per laicos, sive banna.
Passim occurrit
Incantus
in Statutis Massil. lib. 1. cap. 39. lib. 2. cap. 1. lib. 6. cap. 16. Charta ann. 1496 :
Per captionem, vendicionem et distractionem omnium et singulorum bonorum
eorumdem, præsentium et futurorum, quorumcumque prædictorum, bannique, Inquantus et
garnisionis duorum aut plurium servientium in bonis et domibus appositionem.
Bleyn. Instit. pag. 552 :
Subhastationes publicas Pragmatici Incantus vocare
malunt, a voce forsitan præconis proclamantis licitationes... attollit enim vocem, ita
ut eam per modum cantus emittere videatur. D. de Caseneuve
ab
In quantum,
Gall.
Pour combien, Incantum deducit, et ad confirmationem sententiæ laudat
Consuetudinem Britanniæ art. 728. ubi :
Ladite maison sera vendue et Inquantée
entre lesdits heritiers.
Addit Menagius Arestum Parlamenti ann. 1413 :
Tellement que comme à l'Inquant se bailloient lesdites
Prélatures.
Horum Scriptorum sententiæ suffragatur Testamentum Johannis
de
Talaru Card. et Archiep. Lugdun. in Maceriis Insulæ Barbaræ tom. 2. pag. 671 :
Vendatur ad Inquantum publice, et majus pretium offerenti tradatur. Vendantur ad
Inquantum et extinctum candelæ,
in Litteris anni 1363. apud D.
Secousse
tom. 3. Ordinat. Reg. pag. 626.
P. Carpentier, 1766.
Incantatura, Officium
Incantatoris, seu emolumentum ex
incantationibus. Charta
ann. 1342. in Reg. 74. Chartoph. reg. ch. 551 :
Bassam juridictionem loci
Agrifolii... dominus noster rex tenebat et possidebat, cum... sergenteria, Incantatura,
geolaria, etc.
P. Carpentier, 1766.
Incantus, Eodem significatu. Charta Phil. V. ann. 1319. in Reg. 59. Chartoph. reg. ch.
221 :
Habeant (consules S. Pauli in senescal. Tolos.)
Incantum seu
Institutionem præconis et incantatoris, cum emolumentis inde percipi consuetis. Jura
incantus et cridæ,
in Ch. ann. 1332. ex Reg. Cam. Comput. Aquens.
Incantum et
bannum, in Lit. ann. 1368. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 286. art.
6.