«
1 character » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 287b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHARACTER1
1. CHARACTER,
Στίγμα, Nota, stigmatis pœna. Odo Cluniac. de
Vita S. Geraldi
lib. 1. cap. 20 :
Quantum vero ex æqualitate
personarum conjici potest, personas illas reorum, qui se in malum destinaverant, aut
damnis coercebat, aut Charactere adustionis inurebat.
Edictum Henrici Imp. ann.
1023. in Chronico Laurisham. :
Et insuper in utraque maxilla ferro ad hoc facto
etiam candenti bene caraxetur et comburatur. Characterem animali infigere,
in
Leg. Wisig. lib. 8. tit. 5. § 2.
Characterio, pro
Character, Signum. Testamentum Bertichramni Episcopi Cenoman. :
Reliquos vero caballos tam Warannonis, quam spadas seu poledras qui inventi
fuerint, et Characterio sanctæ Ecclesiæ habuerunt, totus Pontifex vel Ecclesia
recipiant. Illi vero qui meum Characterio habuerunt, etc.
Characteres Magici. S. Augustinus de Tempore Serm. 163 :
Phylacteria et Characteres diabolicos
nec sibi nec suis aliquando suspendant, incantatores velut ministros diaboli
fugiant.
Et Serm. 215 :
Per præcantatores, per fontes, et arbores, et
diabolica phylacteria, per Characteres et aruspices, et divinos, vel sortilegos,
multiplicia sibi mala miseri homines conantur inferre.
Rabanus lib. 3. de
Instit. Cleric. cap. 16 :
In quibusdam notis, quas Characteres vocant. Χάρτη τῶν γοητευτιϰῶν ἐπιϰλήσεων,
in Concilio
Calchedon. Act. 10. Ordinationes Ludovici Regis ann.
1254. in Codice MS. Consuetud. Tolos. fol. 52 :
Judæi cessent ab usuris et
blasphemiis, sortilegiis, Characteribus, etc.
Synod. Compostell. ann. 1114.
can. 7 :
Characteres coram totius Ecclesiæ conventu sive publico concilio fieri
jubemus, aliter factos valere inhibemus.
Vide
Caragus et
Brevis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Characteratum Ferrum, Udalrico Cluniac. ferrum est in quo panis ad sacrosanctum Missæ sacrificium
destinatus coquebatur. Vide Mabillonium de Liturgia Gall. pag. 184.