« »
 
ELEEMOSYNARIA, ELEMOSYNARIA 1, ELEEMOSYNARIA 2, ELEEMOSYNARIA 3, ELEEMOSYNARIA 4, ELEEMOSYNARIA 5, ELEEMOSYNARIA 6, ELEEMOSYNARIA 7.
[]« Eleemosynaria » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 244a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA
ELEEMOSYNARIA, 1. 2. 3. 4. 5. 6. Vide post Eleemosyna 3.
[]« 1 elemosynaria » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 243a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA1
1. ELEMOSYNARIA, nude, in Charta Amblardi Episcopi, regnante Radulpho Rege, in Tabulario Ecclesiæ Cadurcensis :
Qui Eleemosynariam istam ullo modo inquietare voluerit, apponat quod sua lex jubet, et petitio sua nullum obtineat effectum ; sed hæc Eleemosynaria firma et stabilis permaneat.
Charta Amblardi Archiep. Lugdun. ann. 978. regnante Lothario in Francia inter Instrum. tom. 4. Gall. Christ. col. 5 :
Itaque jurejurando præcepi vadiatoribus meis... ut chartam meæ Elemosynariæ integram et expressam facerent supradictis Monachis.
Ibid. col. 6. indiscriminatim habetur Elemosynaria vel Elemosyna. Tabularium Abbatiæ Conchensis in Ruthenis Ch. 339 :
Si advenerit ullus homo, aut ullus de parentibus meis, qui contra donatione vel Eleemosynaria ista ire, aut agere, tentare vel inrumpere voluerit, etc. Charta Eleemosynaria,
in Ch. 408.
[]« 2 eleemosynaria » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 243a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA2
2. ELEEMOSYNARIA, Eadem notione : [] Aumonerie, in Consuetudine Turonensi art. 59. 295. et Juliodunensi cap. 5. art. 1. ubi, inter jura quæ ad Barones spectant, recensetur. Domus Eleemosynaria, apud Marbodum in Vita S. Roberti Abbatis Casæ Dei num. 4. in Miraculis S. Eutropii Episc. Santon. n. 28. apud Cencium Camerarium in libro Censuum Ecclesiæ Romanæ, Guigonem in Statutis Ord. Cartusiensis cap. 79. Udalricum lib. 3. Consuetud. Cluniacensium cap. 24. et Christianum in Vita S. Geraldi Abbatis Grandis Silvæ n. 30. Tabular. Dalonensis Monaster. fol. 49 :
Factum est hoc ante Domum Eleemosynariam d'Autafort an. Dom. Incarn. 1182.
Laurentius Leodiensis in Episcopis Virdunensib. :
Eleemosynariamque novam integraliter cum Capella construxit.
Herimannus de Restaurat. S. Martini Tornacensis cap. 109 :
Qui fidelis procurator Eleemosynariæ S. Mariæ extiterat.
Ordinarium Canonicorum Regul. S. Laudi Rotomag. :
Pauperes ducantur ad Eleemosynariam, ubi data unicuique præbenda, in eorum arbitrio relinquitur vel ibi comedere vel secum deportare.
Occurrit præterea apud Guillelmum in Chronico Andrensi ann. 1161. in Vitis Abbatum S. Albani pag. 24. in Statutis Synodalib. Guillelmi Majoris Episcopi Andegavensis ann. 1314. cap. 13. in Concilio Andegavensi ann. 1365. cap. 21. in Historia Sabaudica Guichenonis pag. 43. in Historia Segobiensi Colmenaresii cap. 15. § 12.
P. Carpentier, 1766.
Quo significatu Aumonie et Aumosne nostri usurparunt. Testam. Mariæ De Craon ann. 1317. inter Probat. Hist. Sabol. pag. 379 :
Nous donnons et lessons toutes nos robes... pour fere chasubles et paremens de yglises de l'Aumonnie de Chasteaugontier, de l'Aumonnie de Segré, etc.
Lit. admort. ann. 1481. in Reg. 209. Chartoph. reg. ch. 55 :
Nicolas Rougeville a de nouvel fait édiffier ung hostel-Dieu ou Aumosne pour recueillir, loger et héberger les poures malades, pélerins, passans et indigens.
[]« 3 eleemosynaria » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 243b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA3
3. ELEEMOSYNARIA, Officium et munus Eleemosynarii. Willelm. Thorn. ann. 1128 :
Decima prædicti molendini Eleemosynariæ S. Augustini solvatur.
Nam unicuique Officiorum Monasticorum assignati erant certi reditus, quibus eorum necessitatibus subveniretur. Bulla Pauli PP. de sæcularizatione Monasterii Insulæ Barbaræ tom. 1. pag. 261. Maceriarum ejusd. loci ann. 1549 :
Ac Eleemosynariam in unum et unam Eleemosynarii, et Cantoriam in unum et unam Cantoris.
[]« 4 eleemosynaria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 243b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA4
4. ELEEMOSYNARIA, Stipendiaria seu illa cui eleemosyna datur. Miracula S. Udalrici Episcopi August. inter Acta SS. Benedict. sæc. 5. pag. 468 :
Eleemosynaria quædam Abrahami, Frisingensis Episcopi civitatis de villa quæ dicitur Camera, etc.
Vide Eleemosynarii 2. et Eleemosynaria 7.
[]« 5 eleemosynaria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 243b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA5
5. ELEEMOSYNARIA, Loculi seu potius arcula, ubi reponuntur eleemosynæ, nostris Tronc. Synodus Valentina ann. 1584. tom. 4. Concil. Hisp. pag. 290. col. 1 :
Impensæ (pro cereis in altari accendendis) sumentur ex Eleemosynariis B. Mariæ Virginis et animarum patinis, ubi eleemosynæ abundaverint.
[]« 6 eleemosynaria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 243b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA6
6. ELEEMOSYNARIA, Gallis Aumoniere, Marsupium, ex quo promi solent Eleemosynæ. Charta Simonis de Balgenciaco ann. 1149. in Tab. S. Euvertii Aurel. :
Et super altare ipsius Ecclesiæ per Eleemosynariam meam lapidem beryllum intus habentem propria manu [] imposui.
Invent. Ms. thes. Sedis Apostol. ann. 1295 :
Item unam Elemosinariam de argento deauratam, cum tribus pedibus, et coperculo et manica. Cupa Elemosinaria,
ibid.
Almonaria, Almoneria, Eadem notione. Computus Ballivorum Franciæ pro termino Candelosæ ann. 1268 :
Expensæ, pro cendatis, bourra ad gambesones, tapetis, sargiis, etc. pro chirothecis, Almonariis, et aliis.
Alius computus pro termino Ascension. ann. 1269 :
Relictæ Joannis Godeluche pro Almoneriis lacus serici, etc. Aumonieres à las de soye.
Willel. de Podio Laurentii cap. 21 :
Protulit literas de sua Almoneria, dicens : Legite istas literas.
Gaces de Brulez, Cantu 24 :
Moult i a de ceux
Qui deslient Aumosniere,
S'en font lor aniaux
Et j'en sui bouté ariere.
 :
Lors a de s'Aumosniere traite
Une petite clef bien faite.
MS. :
Ou Aumosniere, ou ceinture, ou anel.
MS. :
Cis Pelerin qui là dormoit,
Une riche Aumosniere avoit,
Qui ert laciée à sa coroie.
Aumosnieres ou bourses Sarazinoises, in Statutis MSS. Artificum Parisiens. tom. 1. pag. 168. 169.
Almonarium, Eadem notione, in Charta Rogeri de Frifhid :
Et dedit mihi dimidiam marcam argenti, et unum aureum byzantium infra Almonarium.
Ubi perperam Spelmannus armarium vertit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Eleemosynaliter, In eleemosynam. Vita B. Nicolai Eremitæ tom. 2. Act. SS. Maii pag. 708. A :
Per quem eadem domina præfato Eremitæ Eleemosynaliter cibos sæpe miserat.
Eadem vox occurrit in Bullario Carmelit. pag. 624.
[]« 7 eleemosynaria » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 244a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIA7
7. ELEEMOSYNARIA, Mulier, cui eleemosynæ seu legata pia distribuenda committuntur. Charta ann. 936. inter Probat. tom. 1. Hist. Nem. pag. 20. col. 1 :
Ego in Dei nomine Teutildes, Deodevota, qui fuit Elemosynaria de filio meo Autberto, qui fuit condam, sicut ille in sua recta memoria suppliciter precavit, sic dono... manso, que vocant Magalia,... ad jam dicta ecclesia, pro anima mea et filio meo Autberto. Ausmonier,
eadem acceptione, in Testam. Joan. II. ducis Brit. ann. 1302. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 1185 :
Premiérement je veil e commant que par les mains de mes Ausmoniers e exécutours dessous nommés, mes debtes et mes laiz soient paiés.
Rursum infra non semel : Ausmoniers ou exécuteurs. Vide Eleemosynarii 2. et Eleemosynaria 4.