« »
 
ROGA 1, ROGA 2, ROGA 3, ROGA 4, ROGA 5, ROGA 6.
[]« 1 roga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 204c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGA1
1. ROGA, Precatio, preces. Codex Carolinus Epistola 88 :
Insuper et per Attonem Diaconum, ipso nobis pollicente, Rogam emisimus, ut penitus eum Ducem consequenter susciperemus.
Vide Rogus.
[]« 2 roga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 204c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGA2
2. ROGA, Donativum honorarium, quod Proceribus et Magistratibus, atque adeo etiam populo, ab Augustis, vel Clero a Summis Pontificibus erogari solet : unde vocis etymon. Hist. Miscella pag. 770. edit. Canisii, de Tiberio II :
Duxit Anastasiam uxorem suam, et coronavit eam Augustam, et jactavit Rogam multam.
Anastasius in Deusdedit PP. :
Hic divisit per obsequia sua, et ad omnem Clerum Rogam unam integram.
Eadem verba habet rursum in Bonifacio V. Donum vocat in Severino :
Hic dilexit Clerum, et omnibus Donum augmentavit.
Alibi non semel Presbyterium. Vide in hac voce. Idem in S. Eugenio :
Rogam Clero solitam tribuit.
In Adeodato :
Sed et Rogam omnibus ampliavit.
Ita in Agathone. Rursum in Paschali :
Rogam etiam omni Clero suo in Presbyterio profecto multipliciter [] ampliavit.
In Leone III :
Et non modicam manibus propriis præ amoris magnitudine universo populo Rogam distribuit.
In Benedicto III :
Et ipse Rex Saxonum, postulante Domino Benedicto Papa, ut faceret Rogam in Ecclesia B. Petri Apostoli publicam de pondere auri vel argenti librarum Episcopis, Presbyteris, Diaconis, et universo Clero, et optimatibus Romanis, tribuit aurum, populo vero minutum argentum.
Guillelmus Biblioth. in Hadriano II. aliis verbis, ubi de visionibus divinis de futuro Pontifice :
Alii eum (videbant) cum Apostolicis infulis Missas celebrantem : nonnulli more Apostolico in basilica Lateranensi aureos Erogare.
L. Favre, 1883–1887.
SS. D. N. venit ad cameram papagalli, accepit paramenta et benedixit Rogam more solito.
(Diar. Burchard. ed. Thuasne, II. 438. an. 1498.)
Ejusmodi autem donativa, de quibus hisce allatis locis Anastasius, septimana Passionis Clericis Patriarchas, scribit Balsamon, quemadmodum Imperatores officialibus suis, erogasse tradit Luithprandus lib. 6. cap. 5. Olim vero fiebant maxime Kalendis, et Imperatorum et Imperialium urbium natalitiis, ut est apud Nicephorum Call. lib. 10. cap. 23. ubi per Kalendas, Januarias intelligit, quæ dies largitionum dicuntur in Lege Laudabile Cod. de Advocatis divers. Judic. Atque ab iis largitionibus mensem Januarium μῆνα χρυσοχίτωνα appellari a Paulo Silentiario a nobis observatum est in Descriptione ædis Sophianæ num. 22. Senator lib. 6. Epist. 7. in formula Comitivæ sacrarum largitionum :
Supplicum per te fortunas erigimus, Kalendis Januariis affatim dona largimur, et lætitia publica militia tua est.
Vide Glossar. med. Græcit. col. 1302.
Roga, Stipendium, seu honorarium, quod Magistratibus quotannis ab Imperatore erogabatur, quomodo vocem hanc usurpari ab Anna Comnena docuimus in Notis ad Alexiadem pag. 269. Adde Pachymerem lib. 1. cap. 23. lib. 4. cap. 14.
Rogæ præterea nomine donatum stipendium quod militibus erogatur. Glossæ Græco-Lat. : Ῥόγα, stipendium.
Milites in Roga Imperatoris, De Roga Imperatoris
, apud Robertum Monachum lib. 2. Histor. Hieros. Baldricum Dolensem, Raimundum de Agiles, Ordericum Vitalem lib. 9. pag. 726. Anastasius in Deusdedit PP. :
Et data Roga militibus, pax facta est in tota Italia.
Hincmarus, Remensis in Quaternionibus :
De beneficio militiæ, quasi de stipendiis et Roga, quæ antea, sicut hodieque fit, dabantur militibus de publico, etc.
Adde Gregorium M. lib. 2. Ind. 10. Ep. 32. lib. 7. Ind. 2. Ep. 130. lib. 8. Ep. 2. Leonem III. Ep. 3. etc. Ita etiam usurpant Byzantini Scriptores non semel, Leo in Tacticis cap. 6. § 15. Constantinus Porph. in Basilio cap. 27. Anonymus Combefisianus in eod. Porphyrogeneto num. 10. in Lacapeno n. 27. Cedrenus in Juliano pag. 305. Scylitzes pag. 835. Pachymeres lib. 1. cap. 18. lib. 9. cap. 8. lib. 11. cap. 12. 13. 21. et alii, quos laudant Meursius, Fabrotus in Gloss. Dionysius Gothofred. ad Harmenopulum, etc. Hinc Ῥογατόρες, stipendiarii milites, in Miraculis S. Anastasii Persæ cap. 13. et apud Codinum de Offic. Vide Glossarium mediæ Græcitatis in Ρόγα.
[]« 3 roga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 205a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGA3
3. ROGA, Eleemosyna, in Gloss. Lat. Græc. et Isidori. Will. Brito in Vocabulario MS. : Roga dicitur Eleemosyna, [] quod in Vita B. Joannis Eleemosynarii invenies. Frodoardus in S. Zacharia PP :
Dirigit accumulatque Rogas, ac perfovet ægros.
Vita S. Gerardi Abb. Bron. sæc. 5. Benedict. pag. 274 :
Hac igitur necessitate coactus divæ memoriæ Abbas Gerardus, Catulliacam B. Dionysii adivit percitus Abbatiam, Broniensem redimens ab ibidem Deo famulantibus ex ea quam sibi Rogam erogaverat Comes Arnulphus.
[]« 4 roga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 205b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGA4
4. ROGA, Exactio, præstatio sub nomine precationis. Consuetudo Lorriaci ann. 1187 :
Nullus, nec nos, nec alius hominibus de Lorriaco talliam nec oblationem, neque Rogam faciat.
Adde Chartam Ludovici VII. Reg. Franc. ann. 1171. apud Morinum in Hist. Vastinensi pag. 825. Tabularium Charitatis :
Drogo de Merloto Monasterio Charitatis donat centum solidos annuales monetæ Proviniensis de Roga sua Mintriaci.
In confirmatione Ludovici Francorum Regis ann. 1177. legitur, de Rogatione sua. Vide in Rogatio.
P. Carpentier, 1766.
Hinc nostri Revouiau et Revouage appellabant Vectigalis speciem, quam tenens seu vassallus domino capitali, nomine Auxilii et precario, pro ingruente aliqua necessitate præstabat ; a veteri Gallico Reuver et Rouver, Rogare. Vide in Reva 1. Charta Guill. dom. de Maugicourt ann. 1280. in Reg. 75. Chartoph. reg. ch. 424 :
Les clamons quittes de touz Revouiauz, se n'est pour nostre filz faire chevalier, ou pour nostre fille marier ou faire nonain.
Reg. Cam. Comput. Paris. sign. Pater fol. 186. r° :
Est trouvé par les comptes de la baillie de Sens l'an 1286. que ladite ville de Sens paia du Revouage, levé en lieu de la chevalerie du roy, pour le tout xxvij. livres... Chastiaulandon, et est trouvé par les comptez que ladite ville paia en l'an 1286. du Revouage, levé pour la subvention de la chevalerie le roy, pour le tout xxvij. livres.
Lit. remiss. ann. 1420. in Reg. 171. ch. 318 :
Lesquelz feussent alez en entention de Rouver et requerre à mariage une jeune fille.
MS. :
Une autrefois me garderai
D'ottroier don, tant que sarai
Quel don on me vaulra Rouver.
MS. :
Porpense soi de maint afaire,
Comment engien pora trouver
De la demoisille Rouver.
[]« 5 roga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 205b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGA5
5. ROGA, Navis species. Philippus Mouskes in Historia Francorum MS. :
Roges, et busses, et vissiers.
Aliud porro sonat Roge in Charta ann. 1374. in Tabular. Episcopat. Ambian. :
Jean le Grand, qui fut trouvé mort sur les Roges de la forteresse, etc.
[]« 6 roga » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 205b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGA6
6. ROGA, f. pro Roca, Gall. Roche, Rupes. Notitia ann. 832. in Appendice Marcæ Hispan. col. 769 :
Et inde vadit ipse terminus per rigo Ferrario... et vadit in gurg Cabalar et usque ad ipsam Rogam, quod est super castro Corbi.
Vide Roca, Rocca et Rocha 1.