4. SCARA, Angaria in equis vel aliis servitiis, in Gloss. Mons. apud Schilter. in Glossar. Teuton. Hinc Cæsario Heisterb. Scaram facere, est domino, quando ipse jusserit, servire, et nuncium ejus seu literas ad locum sibi determinatum deferre. Vide in Harmiscara. Fragm. Breviarii rerum fiscalium Caroli M. inter Collect. Etymol. Leibnit. pag. 320 :

Secat de fœno in prato dominico carradas 1. et introducit. Scaram facit.

Infra :

Operatur in anno hebdomadas vi. Scaram facit ad vinum ducendum.

Pluries ibi. Registrum Prumiense ibid. pag. 424 :

Guntherus similiter duo servilia (mansa) qui etiam similiter servire debuissent sicut superiores, et modo Scaram faciunt.

Præceptum Lotharii Reg. ann. 856. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 144 :

Nullus judex publicus absque ejus (Abbatis) jussione, ad causas audiendas, aut freda undique exigenda, vel fidejussores tollendos, nec Scaras, vel mansionaticos ...... exactare præsumeret.

Eadem habentur in Præcepto Ludovici Reg. ann. 878. ibid. col. 203. et in alio Arnulfi Reg. ann. 888. ibid. col. 225. Vide Scararii et Scaramanni. Grimm. Antiq. Jur. German. pag. 317. voce Scaramanni et Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 6. col. 528. voce Scara, mox Scaraguayta.