Nummus Abrenuntiationis, Quem quis rei alicui abrenuntians, seu illius possessionem dimittens, in symbolum tradit ei, cui rem illam dimittit. Diploma S. Annonis Archiep. Colon. ann. 1065. apud Tolnerum in Probat. Hist. Palat. pag. 31 :

Mihi vero reliquum dedit, ut in quocumque monasterio sepeliretur, ejus monasterii præfatum prædium esset. Sed cum ab Abbate istius loci et Palatino Comite sæpius inquietaremur, pro nummo abrenuntiationis monachis dedimus viii. arpennas vinearum in Clotteno, et iv. in Segewel, et calicem aureum et gemmatum.

Charta ann. 1057. apud Freder. Schannatum Vindem. Litter. pag. 43 :

Quoddam prædium injuste invasit, pro quo jam pridem eodem Imperatore vivente, Nummum abrenuntiationis accepit.

Vide Investitura.

Nummi Bracteati, Qui constabant ex tenuissimis laminis seu bracteis et in uno tantum latere signabantur. De iis agunt Scriptores Germanici, Jacobus a Mellen in Epistola de quibusdam Nummis German. ad D. Gasp. Sagittarium Jenæ ann. 1678. Joh. Christoph. Olearius in Isagoge ad Numophylacium Bracteatorum ibid. ann. 1694. et alii.

Nummi pro Capitibus, Census quatuor denariorum, quem homines de corpore vel de capite quotannis domino debebant præstare. Vide Capitale 5.

Nummi Cavi, Schyphati et in modum Scutellæ fabricati, præ minori densitate, apud eosdem Germanos. Aurei fuere pauciores, plures vero argenti, ænei, aut argento et ære mixti. Incogniti fuerunt ante tempora Ottonis Magni. Passim videntur cusi typis Abbatum, Abbatissarum atque Monasteriorum Germaniæ, ac præsertim Helvetiæ, plurimique nominibus, ipsis etiam imaginibus Episcoporum aliorumve Præsulum insigniti. Vide Othonem Sperlingium in Epistola de Nummis Bracteatis et Cavis ad Jacobum a Mellen. Si plura cupis de variis Germanorum Nummis consulere potes Christiani Schlegelii Epistolam ann. 1696. de Nummis Altemburgensibus, Schediasma ann. 1697. de Nummis Salfeldensibus, Arnstadiensibus et Jenensibus, Dissertationem ann. 1717. de Nummis antiquis Gothanis, Cygneis, Coburgensibus, Vimariensibus et Merseburgensibus, in qua simul obiter agitur de quibusdam Nummis prisci ævi Altemburgensibus, Augustanis, Halensibus, Francofurtensibus, Noribergensibus, et Ulmensibus ; Schediasma Joh. Andr. Schmidii de Nummis Numburgocizensibus et Pegaviensibus ann. 1695. etc.

Nummus Confirmationis, Qui datur ad confirmandam donationem vel rei alicujus abdicationem. Notitia ann. 1052. apud Schannatum Vindem. Litter. pag. 42 :

Legitima professione abjecit et Nummum confirmationis ut lex postulabat, accepit.

Nummi pro Crocea, Pensio, quæ ab ecclesiis episcopo quotannis exsolvitur in signum subjectionis, idem quod Cathedraticum. Vide in hac voce. Charta ann. 1224. in Chartul. Maurign. ch. 95 :

Confessus est in jure abbas Maurigniacensis, quod recepit pluries episcopum Carnotensem in domo sua, et solvit expensas ejus, et credit quod quando ipse receptus fuit, servientes ejus habuerunt ea, quæ de consuetudine solent habere, quando episcopus alibi recipit procurationem, videlicet Nummos pro crocea, etc.

Nummi de Dominica, Oblatio, quæ Dominica die a fidelibus fit inter Missarum solemnia, idem quod Offerenda. Charta Manas. episc. Aurel. ann. 1168. ex Chartul. Miciac. :

Duas partes habetis... in omnibus oblationibus, quocumque modo fiant, tam pro vivis quam pro mortuis, exceptis Nummis de Dominica die, qui Charitas appellantur.

Nummus de Legibus, Legitimus, in cujus metallo ea probitas est, quæ a lege requiritur ; de quo supra in Lex pag. 86. col. 3. Narratur tom. 5. Annal. Benedict. pag. 76. Drogonem Militem de damnis illatis satis fecisse Ecclesiæ S. Caloceri, seque ejus custodem deinceps fore promisisse,

duodecim Nummis de legibus

traditis Odolrico Præposito Ecclesiæ Rem. quos

in præsentia illius perforatos

idem Odolricus

secum detulit ipsius placiti conservandos

.

Nummi super Librum positi in sponsalibus. Charta ann, 1163. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 647 :

De sponsalibus est statutum, quod Nummos a sponso et sponsa oblatos, et eos qui super librum positi fuerint, capellanus accipiat.

Alia ibid. col. 648 :

De sponsalibus, quidquid ponitur super librum ad portam monasterii, inter monachos et presbyterum per medium dividetur.

Nummus Lucosus, Qui pro administratione sacramentorum in extremis sacerdoti offertur. Vide supra Denarius Lucosus.

Nummus Missalis, Qui pro Missa celebranda sacerdoti datur. Vide supra Missalis nummus.

Nummi Pentecostales, Præstatio, quæ a parrochianis ad festum Pentecostes curioni, vel ab inferioribus ecclesiis matrici seu episcopo exsolvebatur. Charta ann. 1213. inter Probat. Hist. Autiss. pag. 43. col. 2 :

Duodecim libras Autissiodorensis monetæ in Nummis Pentecostalibus de Varziaco. Nummi qui ad Pentecosten nobis redduntur,

in Charta Regin. Carnot. episc. ann. 1196. ex Tabul. B. M. de Josaphat. Vide Pentecostalia.

Nummi Runici, Runis seu literis Gothicis insigniti, de quibus non semel Eruditi Septentrionales, maxime Dani et Sueci. De his nummis Commentationem edidit Nic. Kederus Holmiensis Lipsiæ ann. 1704.

Nummus Synodalis. Vide in Synodus.

Nummata, Pretium rei per nummos, ut Denariata, per denarios ; Librata, per libras, etc. Regestum Philippi Augusti Herouvallianum f. 69 :

Quisque piscator habet singulis annis unum furcum arboris, et exinde reddet in Rogationibus sex Nummatas piscium. Nummatas panis,

apud Vincentium Belvac. lib. 26. cap. 39. et in Libertatibus Moirenci ann. 1164. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 17. col. 1. Nummata carnium, in Bulla Alexandri III. ann. 1178. et alia Innocentii III. Paparum, e Chartulario Latiniac. Nummata ciborum, in Tabulario Monasterii Tiron. Nummata vini ad celebrationem Missarum, in Miraculis S. Bernwardi Episc. Hildesheim. sæc. 6. Benedict. part. 1. pag. 236. Nummata candelæ, in Archivo Majoris-Monasterii. Numata terræ, in Statutis Vercell. fol. 30. recto. Tabul. Brivatense ann. 1306 :

De cera Nummatas 4. super altare ipsius S. Juliani deportemus.

Monast. Anglic. tom. 2. pag. 21 :

Sciatis me dedisse et concessisse Ecclesiæ sanctæ Mariæ... in perpetuum eleemosynam 40. Nummatas terræ in Walsingham, etc.

Quatuor Nummatas terræ, in Censuario S. Amatoris circa 1290. exarato. Adde Formulare Anglic. Thomæ Madox pag. 155.

Nummata, Nummus ipse, vel valor nummi ac pretium. Consuetudines Prioratus de Capella in Diœcesi Bituricensi ex ejusdem Tabulario :

Si quis bovem, vel porcum ad vendendum occiderit, de porco Nummatam, de bove vero duas dabit.

Liber Chirographorum Absiæ :

Ut ille pistor Abbati et Monachis Absiæ consuetam vendam de pane suo, duas scilicet Nummatas de unaquaque coctione in perpetuum reddat.

Charta Roberti I. Bethuniæ Domini circa ann. 1000. pro Ecclesia S. Bartholomæi, apud Miræum tom. 2. pag. 446. col. 1 :

Dedit duos modios frumenti et xl. Nummatas et octo panes.

Nummatæ, Merces ipsæ, ut Denariatæ, seu Denrées : nam nummi et denarii, idem sunt. Libertates villæ S. Paladii in S. Biturigib. :

Quilibet Mercerius, qui Nummatas suas vendet in dicta villa solvet unum denarium Turonensem qualibet septimana, qua ipse vendet. Nummata vini,

ibidem. Chronicon Petri Azarii apud Murator. tom. 16. col. 340 :

Facere tesseras et vendere pestivinum et alias Nummatas. De omnibus Nummatis et mercaturis, que venduntur,

in Literis ann. 1354. tom. 4. Ordinat. Reg. pag. 150.