« »
 
SEDES 1, SEDES 2, SEDES 3, SEDES 4, SEDES 5, SEDES 6.
[]« 1 sedes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 394b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDES1
1. SEDES, Dignitas, quæ vox maxime tribuitur Præfecto Prætorio et Præfecto urbis, quorum
Sedes eminentissimæ, excelsæ, inlustres, magnificæ, magnificentissimæ, etc
. passim dicuntur in utroque Codice, ubi
sedes vestra, sedes vestra magnifica, inlustris, etc
. Vide Glossar. med. Græcit. voce Θρόνος, col. 496.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes, Tribunal, forum, Siége eadem notione usurpamus. Statutum Caroli V. Reg. Franc. ann. 1368. tom. 5. Ordinat. pag. 140 :
Relacio ad nostras aures deduxit, quod in castellaniis, præposituris et Sedibus, aliisque locis regiis nostre baillivie Viromandensis, etc.
Vide Haltaus. Glossar. Germ. voce Ding-banck, col. 229. et Frey-stul, col. 2203.
[]« 2 sedes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 394b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDES2
2. SEDES, Ecclesiæ dictæ majores, seu quod in iis Episcopi sederent in thronis, unde et θρόνοι dictæ, seu quod essent Apostolorum vel Martyrum sedes, id est, memoriæ, ut est in leg. 6. Cod. Th. de Sep. violat. (9, 17.) quomodo etiam Ammianus lib. 22. Sedem dixit extrui Martyrum reliquiis. Adde leg. 8. eodem C. de Hær. (16, 5.)
Sedes dictæ ϰατ᾽ ἐξοχὴν, quinque Patriarchales Ecclesiæ, Romana, Alexandrina, Antiochena, Hierosolymitana, et Constantinopolitana. Ac Romana quidem, Prima sedes, proprie dicta. Gelasius I. PP. in Concilio Romano :
Est ergo prima Petri Apostoli Sedes,..... secunda autem Sedes apud Alexandriam,.... tertia vero Sedes apud Antiochiam, etc.
Qua quidem primæ sedis appellatione non semel Romana donatur, apud eumdem Gelasium Epist. 4. ad Faustum, et Epist. 13. Hadrianum I. in Canonibus, Nicolaum I. Epist. 6. in Vita S. Sabini Episcopi Canusini cap. 2. etc. Concilium Sinuessan. sub Marcellino PP. :
Nemo [] unquam judicavit Pontificem, nec Præsul Sacerdotem suum, quoniam prima Sedes non judicabitur a quoquam.
Concilium Romanum ann. 324. sub finem :
Nemo etiam dijudicet primam Sedem : quoniam omnes Sedes a prima Sede justitiam desiderant temperari. Neque quoque ab Augusto, neque ab omni Clero, neque a Regibus, neque a populo judex judicabitur.
Et quidem Romanus Pontifex etsi munere aliis Episcopis æqualis, iisdem Sedis suæ prærogativa major est, ut legitur in Epist. Conc. Rom. ann. 378. n. 10.
Secundæ Sedis et tertiæ Antistites,
apud eumdem Gelasium Epist. 4. ad Faustum. Idem de Alexandrino Patriarcha, Epist. 13 :
Joannes secundæ Sedis Antistes. Joannes Antiochenus tertiæ Sedis Episcopus,
in Epist. 8. Nicolai I. PP.
Primæ Sedes, præterea dictæ Primatum sedes, eorum scilicet Episcoporum, qui promotionis ætate cæteros suæ diœcesis Episcopos anteibant, eoque nomine Primates vocabantur, quod in Africa maxime obtinuit, apud S. Augustinum Epist. 162. 165. in Concilio Cartag. III. can. 2. in Concil. Afric. c. 35. in Toletan. XIII. can. 8. apud Desiderium Cadurcensem Epist. 12. etc. Prima Cathedra, in Concilio Eliberit. can. 58. Carthag. II. can. 12. Concilium Carthag. III. can. 26 :
Ut primæ Sedis Episcopus non appelletur Princeps Sacerdotum, aut summus Sacerdos, aut aliquid hujusmodi ; sed tantum Primæ sedis Episcopus.
Eadem habent Canones Hadriani I. PP. cap. 23. Rodulphus Archiepiscopus Bituricensis in Charta anni 1. Caroli Regis, (841.) apud Justellum in Hist. Turenensi, et Sammarthanos, nude se Primæ Sedis Episcopum inscribit. Vide Sirmondum in Propemptico lib. 2. cap. 9. et supra Protothronus.
P. Carpentier, 1766.
Aliquot Galliarum sedes hac appellatione donatæ sunt. Præter Bituricensem ecclesiam, de qua supra, Lugdunensis, Narbonensis et Viennensis eo præeminentiæ titulo decorantur. Arest. ann. 1392. ex Cod. reg. 9872. fol. 190. r° :
Dictus actor (Archiepiscopus Lugdunensis) proponebat quod civitas Lugdunensis erat nobilis et antiqua et prima, quæ fidem Christianam citra montes susceperat, propter quod Prima Sedes Galliarum vocabatur, fueratque dignitate primatis decorata, etc.
Epist. ad Carolum IV. imper. ann. 1365. ex Cod. reg. 5187. fol. 57. r° :
Sane sancta Viennensis ecclesia sub Romani imperii vestri ditione exultans, tantæ antiquitatis honore rutilans, nuncupari meruit Sedes maxima Galliarum.
Charta ann. 1031. ex Bibl. reg. cot. 17. quam subscribit
Guifredus sanctæ Primæ Sedis Narbonensis ecclesiæ episcopus
. Vide supra Ecclesia prima.
Sedes, Ecclesia Cathedralis. Concilium apud Saponarias ann. 859. can. 13 :
Ut pro eo (Episcopo) qui decesserit, in Sedibus septenæ Missæ.... Domino persolvantur.
Donationes Ecclesiæ Salzburgensis :
Commendavit autem hoc pleniter Monasterium in manus Episcopi ad regendum secundum Canones, sicut et cæteras Ecclesias diœcesis suæ, ut ipsum cum Sede semper esset : potestatem vero Episcopo dedit regendi ipsam familiam, Abbatemque ibi ordinare, et Monachos de ipsa Sede ibidem ponere, sive Canonicos.
Testam. Poncii Raymundi Comit. Tolos. ann. 960. apud Mabill. Diplom. lib. 6. Charta 140 :
Alia medietas remaneat ad illa Sede de Agade.
Charta Aimari Episc. Ebredun. ann. 1213. inter Instr. tom. 3. novæ Gall. Christ. col. 208 :
Actum apud Sedem in choro majoris ecclesiæ
[] scilicet Ebredunensis.
Acta sunt hæc apud Sedem Uticensem an. Incarn. D
. 1139. ibid. tom. 6. col. 322.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedalis Ecclesia, Eodem intellectu. Charta 1133. apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 59 :
Ecclesiæ beati Martini de campis... ecclesiam sancti Dionysii quæ dicitur de carcere...... donavimus..... cum præbenda etiam B. M. majoris et Sedalis Ecclesiæ, et cum universis cæteris appenditiis. Sediales Ecclesiæ
dicuntur in Mirac. B. Zitæ tom. 3. April. pag. 511. majores Basilicæ prope et extra urbem, interprete Florentino, ubi Episcopi aliquando cum Clero Ecclesiæ Cathedralis per festivitates cujusque illarum reficiebantur et sedes fixas habebant :
Cum iret ad ecclesias civitatis Luccensis Sediales et majores, etc.
Hinc
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Civitas de Sede, dicitur Urbs Episcopalis, in Statutis MSS. Capit. Glandatensis ann. 1327 :
Tenet D. Præpositus claves ecclesiæ et campanilis, et debet habere campanarium suis sumptibus. Et quia in civitate de Sede habet jurisdictionem in hominibus brevis præposituræ, etc.
Sedere, Sedem Episcopalem obtinere. Epitaphium S. Valent. Episcopi Veronensis apud Ughellum :
Vixit annos pl. m. xxxxv. et Sedit Episcopatum an. vii. menses vii. et dies xvi. et recessit sub, etc.
Conventus Episc. ad Barcin. tom. 3. Conc. Hispan. pag. 189 :
Tempore quo Frodoinus Sedebat cathedram Barcinonensem.
Sedes Apostolicæ, Ecclesiæ quæ Apostolum conditorem agnoscunt. S. Augustinus lib. de Doctr. Christ. cap. 8 :
In Canonicis autem Scripturis Ecclesiarum Catholicarum quamplurium auctoritatem sequatur, inter quas sane illæ sunt, quæ Apostolicas Sedes habere, et epistolas accipere meruerunt.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes, nude pro Ecclesia seu conventu etiam hæreticorum, in leg. 8. Cod. Theod. lib. 16. tit. 5. de Hæret. :
Omnia loca fiscalia statim fiant, quæ sacrilegi hujus dogmatis (Eunomianorum et Arrianorum) vel Sedem receperint, vel ministros.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes Ecclesiastica, Clerus loci alicujus, ut videtur. Lex Bajwar. tit. 10. § 1 :
Si quis presbytero, vel diacono, quem Episcopus in parrochia ordinavit, vel qualem plebs sibi recepit ad sacerdotem, quem Ecclesiastica Sedes probatum habet, injuriam fecerit, vel plagaverit, tripliciter eum componat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes Majestatis. Ita nuncupatur in antiquo Rituali MS. Eccl. Vivariensis ann. 1360. sedile in quo sacra celebraturus sedet, dum in choro Kyrie, Gloria, et Credo decantantur : unde quoties assurgebat ; ipsi capellos pectebat Diaconus amoto ejus capello seu almucio, licet id officii jam in secretario, antequam ad altare procederet, sollicite ei præstitisset. Vide Tribunal 3.
Sedes Potentiæ, id est, Abbatis, in Vita Notkeri Balbuli num. 19.
[]« 3 sedes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 395a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDES3
3. SEDES, Obsidio, ex Gallico Siege. Epistola Stephani Comitis Blesensis de Obsidione Antiochiæ, tom. 4. Spicilegii Acheriani :
Et jam ibi cum omni electo Dom. Jesu Christi exercitu Sedem cum magna ejus virtute per 23. continuas septimanas tenueramus.
Dicitur autem exercitus Sedem tenere, vel facere, cum in castris sedet. Vegetius lib. 2. c. 5 :
Quæ omnia in Sedibus, in itineribus, in omni exercitatione castrensi, universi milites, et sequi, et intelligere consuescant.
Vide observata a Lindenbrogio ad Ammiani lib. 14. pag. 10. et pag. 99. edit. Valesii. []
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Usurpatur præterea hæc vox de militibus qui in oppidis stant et stabiles sunt, Gall. Qui sont en garnison : quo sensu intelligendus videtur Vegetii locus jam laudatus. Certe idem alibi habet :
Eruditi in Sedibus milites.
Et Ammianus :
Militares numeri destinatas remearunt Sedes.
Ubi vox Sedes de stativa accipienda est, ut et in Cod. Theod. Leg. 2. de Domest. et Protect. (6, 24.) :
Quaternas etenim annonas eos quos armis gestandis et procinctibus bellicis idoneos adhuc non esse constiterit, in Sedibus jubemus adipisci.
Vide Sedetum, Sedita et Stabilitas, Glossar. med. Græcit. col. 1343. voce Σέδετον.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedem Tenere, A loco, in quo quis sedet, non dimoveri. Charta Caroli Reg. Hungar. ann. 1327. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 478 :
Contra quos, si prædictus Rex Boemiæ hostiliter cum exercitu processerit, Sedem tenebimus in quiete, neque eis hac in parte aliquod ferre volumus subsidium vel juvamen.
[]« 4 sedes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 395b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDES4
4. SEDES, Locus idoneus ad construendum ædificium, vulgo Masure. Sella mansi, in Edicto Pistensi c. 30. Charta Lotharii Imp. ann. 977. apud Locrium in Chron. Belgico :
Simili modo mansa duo in jam prædicta villa, et Sedes duas in terra arabili, et bovaria
(bonaria) 24. ad opus Fratrum ipsius loci.
P. Carpentier, 1766.
Sige d'une maison, in Lit. ann. 1264. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 391.
Sedile, Sediolum, Eadem notione. Charta Caroli C. apud Hemereum in Augusta Viromanduorum in Regesto pag. 28 :
Et in Domitionis monte tria Sedilia, cum vineis ad se pertinentibus : in Vico quoque Sediolum unum ad officium peragendum lavandorum vestimentorum, cum gemino lavendario, qui in eo habitare videtur.
Charta Berengeri Episc. Virdunensis in Tabulario S. Vitoni et apud Hugonem Flaviniacensem pag. 133 :
Dedimus præterea.... mansa decem cum Sedilibus, ad eadem mansa pertinentibus.
Idem Tabularium S. Vitoni :
Sunt ibi undecim Sedilia, excepto indominicato, unum quodque in festivitate S. Martini solvit 4. denar.
Occurrit ibi non semel. Diploma Arnulfi Reg. ann. 890. apud Marten. tom. 2. Ampl. Collect. col. 34 :
Tradimus.... inter Sedilia ac prata terraque arabili ac silvam bonuaria lx. Item in alio loco Harz vocabulo inter Sedilia campos pratorum bonuaria cxxx.
Charta ann. 1153. in Sanctuario Capuano pag. 197 :
Fundus et Sedilis pertinens Ecclesiæ S. Mariæ majoris.
Adde Caracciolum de Monum. Eccl. Neap. pag. 298. Will. Heda pag. 247. 1. edit. :
Sedilia autem, quæ Hofsted dicuntur, Bisusamflicta, in quibus supranominati manserunt, etc.
Est autem Theutonibus hof-stad, et hofstede, fundus, area, solum, locus ab ædificio purus : solum, cui ædes imponuntur, et quod ædibus dirutis manet, vulgo Domustadium, q. d. locus domus : Hof enim, domus cum solo et horto. Ita Kilianus. Vide Huba.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sessura, Eodem sensu, in Charta Henrici Leod. Episc. ann. 1163. apud Marten. tom. I. Ampliss. Collect. col. 866 :
Ecclesia siquidem Falemanniæ quatuor clericos vel præbendarios habebat, ad quorum spectabat victum vel vestitum tota et integra decima ejusdem villæ et atrii,... et quatuor cortilia cum singulis domorum Sessuris.
Sessus, Eadem pariter notione. Charta Caroli Cal. in Tabulario Dervensi :
Concedimus etiam eisdem Dei servis Sessum unum indomnicatum ad accipiendum salem, cum proprio, uti vulgo dicitur, stallone[] et furca superposita, etc.
Charta ann. 1034. in Antiquitat. Vosagensib. lib. 5. c. 7 :
Ad Fremonivillam 6. mansus cum Ecclesia, apud Vicum aheneum unum cum duobus Sessibus, etc.
Tabularium S. Remigii Remensis :
In Muriniaco habet Sessum 1. cum ædificiis, curte et scuriis.
Alibi :
Est mansus 1. in Sesso est mapp. 1. in olchis mapp. 6. de terra forastica mapp. 20. sunt simul mapp. 28.
Rursum :
Dedit idem homo ad eamdem Ecclesiam Sessum 1. ubi aspiciunt de terra arabili jornales 6. vineolas 3. etc.
Sessio, Idem quod Sessus. Epistola Gaufridi de Meduana tom. 2. Spicilegii Acheriani pag. 507 :
Decem aratra cum bobus, quæ Carucas vocatis, et terram duabus Sessionibus aptam ad laborandum dedi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ex his omnibus haud difficile quis percipere potest vocem Sedes et alias, quas hic congessit Vir eruditus, non tantum significare locum idoneum ad construendum ædificium, sed et designare Modum agri qui colitur, idem proinde esse quod supra Pecia et Platea. His addere placet Terragium Bellijoc. :
Super quodam prato.... continente Sedem octo massotarum feni.
Infra :
Continente plateam duarum massodatarum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedius, Sedilius, Eodem intellectu. Præcept. Ludovici Imperat. ann. 836. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 96 :
Concessimus ad proprium Hruotberto fideli nostro.... viniolas et Sedios tres cum tribus hominibus qui eas excolere noscuntur.
Chron. Farf. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 448 :
Aimon casam unam ; filii Petri Petronacis casale unum ; Joannes cum suis Sedium unum ; Ursus Godon Sedium unum.
Pluries ibi. Tabul. Audomar. :
Habet ibi Sedilium unum, inde solvit sol. 1.
Ibid. :
Habet et ibi Sedilios x. veniunt in censum de argento sol. viii.
1/2. Rursum :
Habet ibi Sedilios xxxiii. inde veniunt sol. v.
1/2.
Sedes Molendini, seu locus idoneus ad construendum molendinum, vel ubi stat molendinum, in Chronico Andrensi pag. 345. 347. Locus molendini, pag. 353. Adde Marlotum in Metropoli Remensi pag. 621.
Area molendinaria
, in Charta Communiæ Compendiensis ann. 1188.
Sedium, Sedilium de Molino, in Charta ann. 1160. apud Ughellum tom. 7. pag. 575 :
Ac subjectum est Sedilium, ac fovea de molino, quod olim constructum fuerat foris hanc civitatem.
Infra :
In medio Sedio vel fovea unum molinum, si voluerit, construere.
Vide eumdem tom. 6. pag. 300. 846. Chron. Farf. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 557 :
Unum Sedium de molendinis juxta molinum Todici.
Ibidem col. 570 :
Quædam portio de Sedio molini, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedile, vel Sedilium, nude, Pari significatu. Charta Alexandri PP. ann. 1257. apud Ughellum edit. 1717. tom. 1. Ital. Sacræ col. 280 :
Unum molendinum et dimidium, ac duo alia Sedilia pro constituendis duobus aliis molendinis liberaliter concedendo.
Sessio. Tabularium Prioratus de Paredo :
Idem de situ molendini, medietatem : et vocatur eadem Sessio : Ad pratum Abud.
P. Carpentier, 1766.
Sedes Feni, Prati, Modus agri. Charta Phil. III. ann. 1270. in Reg. 30. Chartoph. reg. ch. 597 :
Quittantes penitus Sedes prati illius de Duno regis,.... pro quibus Sedibus feni idem Martinus reddebat nobis annuatim viginti solidos Paris.
P. Carpentier, 1766.
Sedes Mullonorum, Spatium, locus, ubi coacervatur fenum. Charta [] ann. 1265. ex Tabul. S. Petri Carnot. :
Dicebant se habere debere in prato... apud Tyvas, in dominio dictorum abbatis et conventus, restalagium, Sedem mullonorum, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes Bladorum, Præstationis species exsolvenda, ut videtur, pro loco ubi reconduntur blada. Charta ann. 1253. in Tabul. Floriac. :
Girardus quittat et concedit quicquid habet.... in grangia de Figiaco,.... scilicet piletum, guapandum, Sedes bladorum, etc.
P. Carpentier, 1766.
Area, proprie ; unde dicitur de Jure colligendi grana, quæ in area e manipulis excidunt, vel granorum trituratorum reliquias. Lib. privil. eccl. Carnot. ch. 257 :
Medietatem omnium Sedium, post palam reducendo, ultimam minam ad Sedem, si de illa aliquid deficeret.
Neque aliter intelligenda videtur Sedes curiæ.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes Curiæ, in Charta ann. 1220. ex Chartul. S. Aviti Aurel. :
Rambaldus dicebat se debere... habere.... Sedem curiæ post paleam sine scopa.
Vide Sedes Bladorum.
Sedes Cambæ, Ubi cerevisia conficitur. Charta Garini Episcopi Ambianensis ann. 1138. ex Tabulario Abbatiæ S. Fusciani :
Wermondus quoque Vicedominus eidem Ecclesiæ dedit Sedem unius cambæ in orto Erleboldi, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes Intima, Imus carcer, Gallice Cachot ; Prudentio lib. 2. contra Symmachum v. 469 :
Antrum carcereum.
Eidem hymn. 2. v. 310 :
Atrum limen.
Cod. Theod. leg. 1. tit. de Custod. reor. (9, 3.) :
Nec vero sedis intimæ tenebras pati debebit inclusus, sed usurpata luce vegetari.
Sedes Salinariæ, Loci, in quibus sal conficitur, seu in quibus Patellæ et Caldariæ salinariæ consistunt. Vita Joannis Gorziæ Abbatis pag. 764 :
Salinas, quæ una tantum parte regionis ipsius, quæ vicus dicitur, habentur exstruere, ut in loco eodem plures, quas dicunt Patellas, partim ex integro cum ipsis Sedibus emptas, partim, quæ juris Monasterii erant, reparatas, multo usui imposterum profuturas paraverit, etc.
Chronicon Senoniense lib. 4. cap. 36 :
Sedes etiam salinarias ipsius Prioratus apud Medium vicum in domibus lapideis inclusit.
Chartæ Henrici III. Imp. et Leonis IX. PP. ann. 1049. apud Chiffletium in Tornutio :
Caldarias quoque ad sal conficiendum cum propriis Sedibus, quæ vulgo Mitchæ vocantur.
Alia Henrici IV. Imp. ann. 1053. apud Perardum in Burgundicis :
Corroboramus etiam donum Caldariarum in Salinis vico, cum sedibus suis, quas tradidit supradictæ Ecclesiæ Comes Otto cognomento Willelmus.
Pancharta Abbat. Metloch Diœces. Trevir. in Diar. Diplom. tom. 2. pag. 124 :
Puteum salis in Wich. Ibi habemus 7. Sedes.... Dabuntur nobis de unaquaque Sede 5. modia salis, etc.
Vide infra Segus. Confer Salzsuti apud Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 6. col. 166. radice Siudan, Coquere.
Sessa, et Sessus, Eadem notione. Testamentum Fulradi Abbatis S. Dionysii :
Patellas ad sal faciendum in vico Bobatio seu Marsallo, una cum Sessis eorum.
Charta Theodorici Episcopi Metensis ann. 1176. in Antiquitatib. Vosegi 3. parte lib. 4. cap. 3 :
Et insuper tres Sessas, quas apud Vicum prædicta domus possidet, liberas ab omni redditu et exactione, concessimus.
Charta Chrodegangi Episcopi Metensis ann. 763. apud Meurissium in Episcopis Metensibus pag. 187 :
Donamus et ibidem in subteriore Vico atria cum Sessu suo, ubi dominium ipsi fratres possint habere.
Alia Stephani [] Episcopi Metensis apud eumdem Meurissium pag. 405 :
Omnes reditus, sive questus, quos habemus apud Marsal de Sessis seu patellis, quæ pertinent ad alodium, quod nuncupatur, etc.
Mox :
Præterea concedimus eis, ut quot Sesses vel Sessiones in prædicto alodio construere valuerint, tot nullo contradicente apud Marsal construant.
Alia anni 1304. in Antiq. Vogesi lib. 5. cap. 7 :
Apud Vicum, aheneum unum cum duobus Sessibus.
Et infra :
Præterea concedimus eis, ut quot Sesses, vel Sessiones in prædicto alodo construere voluerint, tot nullo contradicente apud Marsal construant.
Vide pag. 167. 426.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedes Simulacrorum, Loca in quibus fixa erant paganorum simulacra, Gall. Niches, in leg. 19. Cod. Theod. de Pagan. (16. 10.) Interdum eadem voce significantur solia et throni, quibus simulacra circumferebantur in pompa, ut apud Tertullian. lib. de Spect. cap. 7.
Sedes Navium, Reditus de statione navium in portu, quomodo vocatur in Chartis Ottonis Imper. ann. 981. et Henrici II. ann. 1006. apud Chapeavillum tom. 1. Hist. Leod. :
Aut reditus de statione navium exigere, etc. Segiagium,
vel Groundagium, Spelmanno. Aresta ann. 1257. in 1. Regesto Parlamenti fol. 5 :
Cum abbas et Conventus S. Judoci super mare dicerent, se fuisse spoliatos a D. Rege de Sedibus navium inter S. Judocum et medium aquæ de Cahanche, de quibus erant in possessione et mainagio ratione emptionis factæ ab eis a Wermundo Dom. de S. Judoco, etc.
Vetus regestum domus publicæ Ambianensis, de tributis, quæ exsolvuntur in portu Oppidi S. Valerici :
Li Abbés de S. Valeri a moitié en l'aquit de toutes les coses, qui viennent d'Engletere et de le coste pour tant qu'eles soient là venduës, ou comparées, mais s'eles sont venduës ou comparées à Dieppe ou Eu, en Flandres, ou en autre coste, li Abbez n'y a riens. Li Abbés a le Siege des nès d'Engleterre quiconques, mais n'ait esté û haule, et qui ne soit merquie. Li Serjant, l'Abbé et le Prevost le veut merquier, et paye chele nef à chele fois 26. den. dont li Prevos a les 2. sols et li Abbez 2. deniers. Mais li Prevos ne prent puis riens u Siege de cele nef. Se 2. nès sont flotè en seant ou en venant, ou l'une siet et l'autre vient, et l'une empire l'autre, chascune rent le moitié du damage l'une à l'autre. Se navire siet û haule à sec ou à flote, et on boute nef ou navel seur lui, se chele, qui siet toute coie est empirie par chele que ou on boute, rend le damage, et se chele, que on boute est empirie, chele qui siet toute coie ne rent riens.
Computum Domanii Comitatus Bononiensis ann. 1402 :
Recepte de Sieges de nefs des pesqueurs venans ou havene de Boulongne au temps de herenguison depuis le jour de S. Miquiel jusques au jour S. Andrieu, lesquels doivent chacune nef au vaisel pesqueur 5. s. 4. den. pour leur Sieges, etc. Ainsi des Sieges de nefs ou hable d'estaples, etc.
Computum Domanii Comitatus Pontivi ann. 1478 :
Recepte des Sieges de nefs alans en pescherie de harancs à payer au jour de S. Nicolas d'yver, c'est assavoir que chacune nef portant 4. lez de harenc et au dessous, doit pour le Siege 4. sols esterlins, celles de 4. à 6. lez sept esterlins, etc.
Usatica MSS. Vicecomitatus Aquarum Rotomagi :
Quant nef faite en Engleterre vient à Roüen, elle doit estre despousée, et pour le despouser, elle doit au Roy 3. s. et pour le Siege 3. s. Elle ne doit riens pour despouser, mès que l'en puisse monstrer par [] merel, ou par signe, que elle ait esté despousée autrefois, et nequedent elle doit toujours 3. s. pour son Siege.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sedile, Eodem significatu, in Charta Ludovici Reg. ann. 874. apud Marten. tom. 2. Ampl. Collect. col. 29 :
Sedilia insuper in portu Hoiio et Dionanto, unde exeunt solidi xxxii.
P. Carpentier, 1766.
Charta ann. 1321. in Reg. 61. Chartoph. reg. ch. 290 :
Item mue le rente que lidiz religieus avoient.... u haule de S. Walery pour les Seages et le merquier des nés. Seuage,
eadem, ut videtur, notione, in Comput. redit. comitat. Pontiv. ann. 1554 :
Des profficts et revenus des averaiges et Seuages des nefs, etc.
[]« 5 sedes » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 396c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDES5
5. SEDES, Proprietas, dominium, possessio. Charta Rothb. archiep. Trevir. ann. 952. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab Hontheim pag. 285. col. 2 :
De adjacentiis Sedis nostræ Altreiæ terram indominicatam ad vineas plantandas.
Charta Phil. I. ann. 1061. in Reg. 62. Chartoph. reg. ch. 283 :
Concessimus loco Sanctæ Mariæ in Sede nostra Pissiaco scilicet constituto, ea quæ pater meus et antecessores nostri prædicto loco concesserant.
Vide Sedentia 1. et Sedile in Sedes 4.
[]« 6 sedes » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 396c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDES6
6. SEDES, Gall. Siege, Convivium inter sodales, qui etiam cum pauperibus ad eamdem mensam sedent. Stat. confratr. S. Pauli Paris. ann. 1332. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 1123 :
Item il font leur Siege chascun an lendemain de ladite feste saint Pol, ou à un autre jour la sepmaine, tel comme il leur plait. Item audit Siege à quinze poures souffisamment pelez, qui sont les premiers assis et servis à un doys des plus riches hommes.