8. TALLIA, Præstatio, quæ dominis fit a tenentibus seu vassallis, in certis eorum
necessitatibus, nostris vulgo
Taille : sic dicta a
taleis, seu taliis, de
quibus supra, hoc est laterculis ligneis, in quibus,
cæsuris subinde aliquot
solutiones exarabantur, parte altera penes dominum, altera penes tenentem, cui vice apochæ
erat, remanente. Charta Rainoldi Remens. Episc. ann. 1094 :
Et wirpivit exactiones,
quas Tallias vulgo vocant, quas in villa S. Remigii exercebat.
Charta Roberti
Comitis Augi :
Nulla auxilia, nullas Tallias sive collectas, nullas omnino
exactiones exigant.
Charta Henrici Comitis Trecensis :
Exactio, quam
vulgo Talliam vocant.
Charta Adelæ Comitissæ Carnotensis ann. 1109. in Tabular.
Abb. Bonævallis :
Descriptionem pecuniæ, quæ consuetudinarie Tallia nominatur, in burgo Bonævallensi fieri præceperam.
Rigordus :
Ne
principes.... Ecclesias, vel Clericos ibidem Domino servientes, aliquibus angariis,
Talliis vel aliis exactionibus gravare præsumerent. Tallia, sive precaria,
in
Chartis aliquot in Historia Guinensi pag. 498. 522. Charta ann. 1060. apud Louvet. in
Bellovaco :
Quasdam injustas consuetudines, Talliam videlicet et omnes alias
oppressiones... dimisi.
Sugerius de Administrat. sua cap. 10 :
Possessionem B. Dionysii...... a multis retro temporibus tribus Talliis
expositam, videlicet Domino Castri Cabrosæ, et Domino Castri Nielphæ, et Simoni de Villa
Aten, etc.
Infra :
Ne reducat manum ad Talliam, vel terræ
oppressionem.
Concilium Lateranense ann. 1176. cap. 4 :
Ne subditos suos
Talliis et exactionibus Episcopi gravare præsumant.
Adde Appendicem ejusdem
Concilii cap. 7. Chartam ann. 990. apud Lobinell. tom.
2. Hist. Britan. col. 95. Vide ibid. col. 102. 134. 182. 270. Chartam Communiæ Laudun.
tom. 7. Miscell. Baluzii pag. 291. Marten. tom. 1. Anecdot. col. 596. 646. 647. 649.
tom. 3. col. 439. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 1145.
de Lauriere tom. 1.
Ordinat. Reg. Franc. pag. 20. Glossar. Lobinelli tom. 3. Hist. Paris. Calmet. in Hist.
Lotharing. tom. 2. col. 36. Hist. Dalph. tom. 1. pag. 127. tom. 2. pag. 54.
etc.
Atallia, pro
Tallia, in Tabular. S. Flori Arvern. :
Ab omni Atallia,
collecta, leuda, segoha, et manobra.
Tallea, Eadem notione, ex Gall.
Taillée. Tabul. Eccles. Carnot. ch. 72 :
Tallea supranominata fiet. Quarto anno submonebo Canonicos ejusdem villæ, et
facient Talleam convenientem, de qua habebo medietatem, et ipsi aliam.
Tabular.
Absiense fol. 29 :
Et dederunt 10. nummos Talleæ.
Passim in hoc Tabul.
Charta Ludovici Regis ann. 1133. pro Ecclesia S. Maglorii Paris. :
Consuetudinem
quamdam, quam Talleam nominant, quæ in eorum villa... ab officialibus Regiis
extorquebatur, etc.
Innocentius III. PP. lib. 1. Epist. pag. 52. edit. Venetæ :
Ab omnibus violentiis, Talleis, et exactionibus duxerit absolvendos, etc.
Literæ Henrici Archiep. Remens. ann. 1163. e
Chartulario Compendiensi :
Tallea vero vel generalis exactio ibidem non poterit
fieri, nisi Abbas et ipse Hilduinus consenserint.
Adde Chartam ann. 1251. apud
Thomasserium in Biturigibus pag. 90. Charta vernacula ann. 1246. in
Hist.
des Chastaigners :
Sour ce que je demandoe sur la terre de la
Gombaudiere, et sur les prés, que il teneit, à aveir ma Taillée haute et basse, et mes
autres services, etc.
Charta Savarici Vicecomitis Thuarcensis ann. 1269. apud
Gallandum lib. 1. de Franco alodio :
Et li homes, qui devoient Taillées par raison
de rachat ou de mortemain, n'en rendront desormais nulle Taillée.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Talleia. Charta ann. 1218. apud Baluz. Histor. Tutel. col. 527 :
Illi homines, qui
ibi se collocaverint, erunt liberi et immunes ab omni servitio, Talleia, bianno et
exactione.
Recurrit ibid. col. 528. et alibi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Talea. Synodus Pergami ann. 1311. apud Murator. tom. 9. col. 579 :
Ita quod
secundum æstimum sive. æstimationem prædictam collectarum et Talearum fieri valeat
distributio, etc.
Occurrit eadem notione tom. 12. ejusd. Muratorii col. 802.
1041. tom. 16. col. 369. Statuta Vercellarum fol. 12 :
Potestas teneatur fodra,
mutua et Taleas impositas per Commune Vercellarum....... solvere et dare
illi vel illis, quibus seu quorum occasione fuisset imposita vel taliata.
Adde
Statuta Civitatis Astæ Collat. 20. cap. 35. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tailha, Eodem significatu. Vincentius Cigalt. de Bello Italico :
Domini
habentes credit
in curiis Regum, qui in odium litium et Tailharum des
quatre cas faciunt vastare subditos per armigeros et destruere
. Quæ vero sint hæ
Tailhæ des quatre cas dictæ, videre mox
potes in
Talliæ franciles.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallhia, in Charta ann. 1362. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 436.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tailhia. Charta Regiensis ann. 1361 :
Ad recolligendum et assignandum pecunias
Talhiarum in ipsis comitatibus universaliter, ut dicitur, indictarum.
Occurrit
præterea in Charta ann. 1375. apud Baluz. tom. 2. Hist. Arvern. pag. 208.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tailla, in Charta ann. 1203. ex Regesto 151. Chartophylacii Reg. num. 370 :
Non
Tenebamini ad gachas, vel ad badas, vel ad Taillas, vel ad opera communia.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallada.
Absolvit..... quicquid habebat in dominio in bordaria de Fonte amara,
scilicet... Tailladam, et expletum totum quod habebat vel requirere poterat
, in
Charta ann. 1085. apud Baluzium Histor. Tutel. col. 428.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Taliada, in Charta Raimundi de Turena pro Monast. Belliloc. ann. 1190 :
Nullas
exactiones vel Taliadas debebat habere in villa de Belloloco.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Taillia, in Mandato Philippi Pulchri Regis Fr. ann. 1302. apud Menesterium Hist. Lugdun.
pag. 87. col. 2.
Tailliis, costumis, vendis, in Literis ann. 1269. ex
Archivo S. Albini Andegav. Adde Vossium de Vitiis serm. in Appendice pag. 812. Lobinelli
Glossarium ad calcem Hist. Britan. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Talliia, in Conventionibus Ludovici Regis Siciliæ cum Arelatensibus ann. 1385. e MS. D.
Brunet fol. 7. et 9.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Talia, in Literis ann. 1275. inter Ordinat. Reg. Franc. tom. 3. pag. 62. et alibi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Talla, in Charta Communiæ Balneoli, ex Schedis Cl. V.
Lancelot.
Talata. Tabular. S. Eparchii Inculism. fol. 34 :
Pravis exactionibus vexarent,
scilicet in mestivis, in Talatis, et aliis servitiis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallata. Statuta Arelatens. MSS. art. 159 :
Ex Communis auctoritate possint
Tallatam facere super omnibus possessionibus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallaca, ut
Tallata, nisi ita legendum est. Literæ S. Ludovici inter Privilegia
Ordinis S. Johannis Jerosol. pag. 32 :
Sint liberi et quieti de exercitu et
equitatu... de omnibus querculis, placiviis auxiliis et de Tallacis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Taullia. Charta Theobaldi Episc. Ambian. ann. 1177. e Tabulario S. Richarii :
Medietatem ex integro omnium censuum, jurium....... possidebit Ecclesia, excepta
Taullia, quæ per laicam manum in angaria exigitur, et ad jus ecclesiasticum minus
pertinere videtur.
◊ Talliæ porro diversimode imponebantur : quædam enim
ex Consuetudine, hoc est, usu ita jam olim inducto, certis ac statis anni
tempestatibus exigebantur. Charta Communiæ Rotomagensis ann. 1207 :
Nec eos
cogeremus ad reddendum nobis Talliam per consuetudinem, nisi sponte sua nobis dare
voluerint.
Tabularium Ecclesiæ Ambian. ch. 82 :
Per duos hospites.....
confirmari fecerunt, quatenus neutrius viri prædecessores in terra S.
Firmini Talliam jure, vel consuetudine habuerunt.
Hinc
Talliæ
Consuetudinariæ dicuntur in Charta Communiæ Belnensis ann. 1196. et in Charta
Communiæ Crispiacensis ann. 1184 :
Tam pro censibus quam pro Talliis
consuetudinariis, quæ 4. terminis sic solvuntur ad mandatum nostrum, in Festo omnium SS.
20. in Nativitate Domini 20. in Pascha 20. in Festo B. Joannis 20. etc.
Charta ann. 1227. e Tabulario S. Jacobi Montis-Gortis :
Radulfus Niel Dominus Muciæ dedi Ecclesiæ S. Jacobi de Monte-forti
iv. libras in iv. terminos divisas, videlicet xx.
solidos in Tallia Augusti, xx. solidos in Tallia OO. SS. et xx.
solidos in Tallia Natalis Domini, et xx. solidos in Tallia
Paschæ.
Adde Chartam Communiæ Laudunensis ann. 1128. et
Communiæ Cerniacensis ann. 1188.
◊ Interdum ter tantum exigebatur. Charta Nicolai Episcopi
Cameracensis, apud Doubletum pag. 449 :
Et ab hominibus ter in anno Talliam
violenter exigebat. Tallia Natalis et Paschæ,
in Regesto Philippi Augusti
Herouvalliano pag. 143. Consuetudo Burbonensis art. 202 :
Quiconque doit Taille
personnelle trois fois l'an, c'est à scavoir en Aoust, à Noel et à Pasques, etc.
◊ Talliarum præterea aliæ sunt Reales, aliæ
Personales. Reales dicuntur, quæ ratione tenementorum debentur :
Personales, quæ ratione capitis, qui sont sur le chef et la
personne, ut loquitur Consuetudo Burbonensis art. 189. 190. 191. 488. et seqq. De
Realibus agit eadem Consuetudo art. 488. et seqq.
Talliæ Personales, rursum aliæ sunt
Serviles, aliæ
Liberæ, seu
Franciles :
Serves, et franches. Liberæ
dicuntur, quæ a liberis exiguntur :
Serviles, quæ a servis, in eadem Consuetud. art. 189.
Talliæ Franciles seu liberæ sunt, verbi gratia, quæ a personis liberis præstantur in 4. casibus,
scilicet pro expeditione Hierosolymitana Domini, in ejus captivitate, in filiæ matrimonio,
et in Militia filii, nam ejusmodi præstationes
Talliæ dicuntur in eadem Consuetud.
Burbonensi art. 343. 344. et in Arvernensi cap. 17. art. 9. cap. 25. art. 1. quæ alias
Auxilia, seu
Aides vulgo appellantur. Transactio inter Priorem Carthusiæ Vernensis et Rossolinum de Fossis ann.
1295. e Schedis Pr.
de Mazaugues :
Quod propter merum imperium, quod habet
dictus Rossolinus in territorio de Verna, non possit ibi acquirere aliquam servitutem
super dictum monasterium.... nec pro filia maritanda, suo filio uxorando, vel alio
quocumque casu Tallias vel quistas facere, etc.
Ejusmodi
etiam sunt
Talliæ, quæ a liberæ conditionis hominibus exiguntur a dominis in eorum
necessitatibus. Regestum Philippi Augusti Herouvallianum pag. 149 :
De Conventu S.
Aniani Aurelian. dicebant, quod ipsi poterant Talliare homines suos de Tilleio.... pro
servitio D. Regis, pro servitio D. Papæ, et pro terra emenda ad opus Ecclesiæ.
Charta Philippi Aug. Regis Franc. ann. 1185. pro Laudunensibus :
Pro Talliis super
homines illos, quas tribus de causis facere poterat, videlicet pro exercitus nostri
servitio, pro Domino Papa, et pro guerra manifesta Laudunensis Ecclesiæ.
Exstat
Charta Reginaldi Episcopi Parisiensis ann. 1252. in M. Pastorali lib. 1. ch. 2. qua
agnoscit Capitulum Parisiense,
esse in possessione vel quasi homines de Orliaco
Talliandi pro negotiis Parisiensis Ecclesiæ, etiam aliis quam pro exercitu Regis
.
Alia ann. 1267. lib. 2. ch. 44 :
Salva etiam Tallia, quam facere
consueverunt, cum Do. Rex Franciæ vadit in exercitum.
Tallia Panis et
Vini. Charta Philippi Aug. ann. 1215. pro Aurelianensibus :
Sciendum, quod duorum annorum collectio sit facta de blado et vino, quæ quidem
collectio, vulgo Tallia panis et vini nuncupatur.
Exstat Charta Ludovici Regis
Franc. ann. 1225. in M. Pastorali Eccles. Paris. lib. 19. ch. 58. qua concedit Canonicis
ejusdem Ecclesiæ,
ut omnibus annis, quibus Tallia panis et vini de cætero colligi
debebit Parisiis, colligant eandem Talliam panis et vini per totam terram suam in
Gallandia, et in Claustro S. Benedicti, a principio messium, et a principio
vindemiarium, usque ad Festum S. Martini hyemalis
. Charta Philippi Regis ann. 1273.
pro Ecclesia S. Mederici Parisiens. :
Habebimus etiam in tota terra prædictæ
Ecclesiæ et ipsius hospitibus, bannum, guetum, talliam, exercitum, et cavalcatam,
Talliam panis et vini, mensuras, justitiam, etc.
Occurrit in alia ejusdem Regis
pro Monasterio S. Germani Paris. ann. 1272. apud Brolium lib. 2. Hist. Parisiensis.
Consilium pro Monetis circa ann. 1320. ex Camera Comput. Paris. :
Item il nos
semble qu'il seroit bons et grans aumones, et tourneroit à grand profit, que li Rois
feist toillir par bonnes gens tous les Tournois pelez et les Parisis pelez, et qu'il les
fit fondre, etc. Car les monnoyes le Roy en sont mout refusées, et en sont fez mout de
malices, et li Rois est tenu à tenir les en bon point, car il en a la Taille du pain et
du vin de sa terre, et sa monnoie en sera mieus amée.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Ex quo patet
ideo Regi solutam fuisse
Talliam panis et vini, ne monetas immutaret quod tributi
genus in Normannia
Foagium dicebatur, ut suo loco dictum est. Sed quo primum in
blado et vino solvebatur, in certam pecuniæ summam commutatum est, ut inter
cætera probat Excerptum ex libro 2. antiq. Ordinat. de artibus, mercibus et politia Paris.
part. 2. fol. 31 :
Taille du pain et du vin, dicte la ceinture la Reine, qui se
liéve de trois ans en trois ans. La Taille du pain et du vin de Gréve est vendue de
trois ans en trois ans, et commence à estre receue par l'achetteur le jour de la S.
Remi, et finit de Quasimodo, etc. L'Abbé de S. Denys doit x. livres parisis
pour lui et pour ses hostes, et par ce sont francs, sauf tant seulement se aucun y avoit
qui amena vin au port pour vendre, etc. L'abbé de S. Mor doit c. s. parisis,
etc. L'Abbé de S. Germain doit c. s. etc.
Plura vide apud D.
Brussel tom. 1. de Feudorum usu lib. 2. cap. 36.
Tallia Alta et
Bassa, et
Tallia ad voluntatem, quæ a dominis minuitur vel
augetur supremo jure, pro libito, ita tamen ut facultatum Tenentium ratio habeatur. Charta
Petri de Foccio Valeti de Charteria ann. 1233 :
Ego dicebam, me habere in eosdem
pro tenementis, quæ in dominio meo habebant, Talliam altam et bassam annuatim.
Tabularium Fossatense fol. 61 :
Tallia, quæ fit haut et bas, ad placitum.
Charta Philippi Regis Fr. ann. 1304. apud Doubletum pag. 942 :
Nihil Ecclesiæ
subventionis noviter nobis concessæ levabitur ab hominibus Ecclesiarum de corpore, seu
manu mortua, alto et basso ad voluntatem Talliabilibus, etc.
Tallia ad Voluntatem. Suger. de Administrat. sua cap. 2 :
Cum eadem villa multis
angariis a Comite Domni Martini, videlicet exactione Talliæ, frumenti scilicet 5.
modiorum, quos ei pro pace concesseram, cum ipsa Talliam pro voluntate sua facere
consuevisset, etc.
In M. Pastorali Eccl. Parisiens. lib. 1. ch. 1. et lib. 2.
ch. 4. exstant Chartæ Manumissionum, in quibus Capitulum Paris. retinet
Talliam ad
voluntatem, et beneplacitum suum in personis et bonis
manumissorum. Charta Guigonis Comitis Forensis ann. 1224. tom. 1. Macer.
Insulæ Barbaræ pag. 136 :
Tam nos quam progenitores nostri in prædictis villis et
hominibus, pro nostræ solius voluntatis arbitrio, quandoque Taillias fecimus. Tallia
ad voluntatem et misericordiam,
in Charta ann. 1320. tom. 1. Hist. Dalph. pag.
81. col. 2. Vetus Consuetudinarium Franciæ lib. 3. pag. 93. veteris
edit. :
Je suis en saisine à juste titre de Tailler et exploiter haut et bas et à
voulenté de Seigneur tel homme mon homme de corps de serve condition et de main morte,
de faire à la personne de lui, et de ses biens, toutes maniere d'exploits de servage
accoustumez à ceux, qui sont de la condition dont il est, etc.
Consuetudo
Burbonensis art. 190 :
Quiconque doit taille personnelle et sur le chef, soit de
taille franche ou de taille serve, ladite Taille est à volonté raisonnable, et la peut
le Sergent croistre ou diminuer selon la faculté des biens, de celui qui la
doit.
Hoc est
sine destructione et exilio faciendo, ut est in Fleta lib. 2.
cap. 71. § 15. Vide Froissart. vol. 3. cap.
50. Consuetud. Trecensem art. 3. 4. Nivernensem tit. 8. art. 1. et
sqq. Ducatus Burgund. art. 97. Comitatus Burgund. art. 101. etc. Huic porro
talliæ
opponitur ea, quam
abonnatam, id est fixam, ac ratam, vocant Consuetudines aliæ.
P. Carpentier, 1766.
◊ Charta ann. 1256. in
Chartul. Guill. abb. S. Germ. Prat. fol. 180. v°. col. 2 :
Cum homines de Emento et
de potestate Ementis confiterentur Talliam annuam ad plesir anno quolibet se debere
monasterio S. Germani de pratis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia Voluntaria, in Charta Roberti Abbatis Maurigniac. ann. 1218. ex Chartul. ejusdem Monasterii.
Voluntas, nude, pro
Tallia ad voluntatem. Charta Hugonis de Castronovo in Tabulario
Ecclesiæ Cadurcensis :
Habet et Delmas de Boisol quatuor agnos in Festo Paschæ, et
Voluntatem suam in rusticis.
Occurrit ibi pluries. Hinc
Tallia ad Placitum, Idem quod
Tallia ad voluntatem, in Charta ann. 1248. in Tabul. S.
Germani Prat.
Voluntarius, Subditus, qui
talliatur ad voluntatem. Charta Henrici Comitis Ruthenensis
ann. 1282 :
Cedimus et concedimus.... tibi Guillelmo de Sanhinac domicello... et
hæredibus et successoribus, et Voluntariis tuis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia Amoissonata, Quæ quotannis solvitur, in certa, de qua conventum est, frumenti quantitate vel
etiam pecuniæ summa. Vide suo loco
Amoissonata et mox
Taillabiles.
P. Carpentier, 1766.
Tallia Augusti, Quæ in Augusto exsolvebatur. Charta Phil. abb. de Cultura ann. 1224. ex Bibl.
reg. :
De feodo illo debet abbas equum de servitio, et singulis annis decem solidos
Cenomanenses de aliis talliis, quando contingeret.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia Comitalis in Dalphinatu dicebatur certa quædam et determinata præstatio, quæ Comitibus
Viennensibus, id est Dalphinis, quotannis exsolvebatur ab omnibus, ut docetur tom. 1.
Hist. Dalph. pag. 70. Rescissa non fuit hæc
Tallia in locis, in quibus olim
exigebatur, ut dicitur ibidem ; ubi etiam observatur,
partem dotis Monasterio Montis fluriti assignatam, in hujusmodi
talliis sitam esse. Chartam habes ann. 1342. ibid. pag. 83. et seq. in qua
Dalphinus dicitur pro dotatione prædicti Parthenonis concessisse
Primo, Tailliam
Comitalem de Mura, quæ valet annuatim 100l. 16. s. bon. m. Item, Tailliam
Comitalem mandamenti Belli-montis, quæ valet annuatim 61. l. Item, etc
.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia Communis, et
Tallia Dominica. Jura et reditus Ecclesiæ Nobiliac. apud Stephanotium
tom. 3. Antiq. Pictav. MSS. pag. 525 :
Habemus apud Nobiliacum cxx.
sestaria frumenti de Præposito in Assumptione B. M. de Tallia dominica xl.
solidos ; eodem die de Tallia communi v. solidos ; in Festo OO. SS. de censu
ix. solidos.
P. Carpentier, 1766.
Tallia Feodalis, Quævis præstatio, quæ ratione feodi debetur. Charta ann. 1215. ex Bibl. reg. cot.
19 :
Concessi.... culturam de Marleiz et magnum campum, sicut se dissepat, de feodo
Esquetot ;.... de quo dicti fratres dicto Johanni de Feugeroles annuatim reddent....
Tallias feodales.
Vide in
Tallio.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia Justa, Quæ ex Consuetudine debetur. Chartularium S. Vincentii Cenoman. fol. 129 :
Salvis tribus solidis et dimidio de justa Tallia, quando eam contigerit exhiberi
debere.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia Legitima, Eodem significatu, ibid. fol. 113 :
Cum domini ejusdem Gaufridi de feodo
illo legitimas Tallias fecerint, monachi dominis illis xi. denarios
persolvent.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia Recta, Pari notione, ibid. f. 78 :
Monachi vero tenentur dicto Gervasio et
hæredibus suis.... reddere.... rectas Tallias sibi et dominis suis, quando
evenerint.
Et fol. 80 :
Reddebant etiam monachirectas Talias, quando
eveniebant.
Adde fol. 114.
P. Carpentier, 1766.
Tallia Militum, quænam sit intelligitur ex titulo Literarum
pro stipendiis militum stratas
custodientium
, in Cod. reg. 4189. fol. 11. r° :
Debetis affectare ut Tallia
militum persolvatur, per quos stratarum custodia diligenter exerceatur.
Ubi
Tallia idem est quod Stipendium.
P. Carpentier, 1766.
Tallia Reginæ, Præstationis species, quæ alibi
Zona reginæ appellatur. Lit. remiss. ann.
1389. in Reg. 138. Chartoph. reg. ch. 98 :
Audoyn Chauveron chevalier, prévost de
nostre ville de Paris, après ce que feusmes mariez, mist une taille suz en laditte ville
de Paris, montant à la somme de xvij. mil frans, laquelle taille l'en appelloit la
Taille de la Reine, etc.
Vide
Zona Reginæ.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tallia iv.
Solidorum. Humbertus II. Dalphinus Jaqueminum et Perrinum Vauterii
nobilitat eosque
liberatos et absolutos declarat
potissime a Tallia
iv.
solidorum, quam ipsi
et prædecessores eorum
inferre consueverant, in
Literis ann. 1346. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 538.
P. Carpentier, 1766.
Tallia Vaccariæ. Charta ann. 1320. in Reg. 59. Chartoph. reg. ch. 404 :
Item Talliæ dictæ
de la Vacherie super masuris debitæ, etc.
Vide
Vaccaria.
◊ Tallia etiam imponebatur ab ipsis civitatibus seu
burgensibus ad exsolvenda debita communia. Literæ
Philippi III. Fr. Regis ann. 1275. tom. 3. Ordinat. pag. 62 :
Consules Castri
Lemovic.... Tallias una cum Preposito et non alias, ex causa rationabili, et pro
evidentibus ville necessitatibus, scilicet pro juribus et deveriis seu redevenciis
Vice-comitis.... solvendis atque reddendis.... vel edificatione seu
reparatione murorum, turrium, portallorum, fossatorum,.... Taliam seu collectam facere
poterunt per Tenentem locum Domini et per ipsos, etc.
Decretum ejusdem Regis
ann. 1282. inter Instrum. Gall. Chr. novæ edit. tom. 2. col. 147 :
Item quod
homines dictæ villæ fecerunt Tallias aliquando pro necessitatibus dictæ villæ, de
voluntate, assensu et auctoritate Capituli Brivatensis, et quod Capitulum compellit
eos ad solvendum.
Adde Literas Caroli V. Franc. Reg. ann. 1366. tom. 4.
Ordinat. reg. pag. 676. art. 6. Aresta ann. 1290. in Regesto Parlam.
B. fol. 86 :
Quod dicti Major et Jurati S. Quintini possunt Talliare, Tallias
levare, vel institutiones facere, quando indigent pecunia pro negotiis dictæ villæ per
punctum Chartæ Regiæ, quam dicunt se habere.
Quod intelligendum ut plurimum de
licentia, ad eam rem a Principe impetrata. Vide Loisell. in Bellovaco pag. 296. 318.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tailhium,
Taillia, Eodem significatu. Charta ann. 1351. ex Schedis Præs.
de
Mazaugues :
Taillia ex quibuscumque personis possessiones habentibus in dicto
territorio recipiendum et dictas personas pro dictis Tailliis pignerandum et pignera
vendendum et distrahendum usque ad mensuram Tailhii contingentem.
Privilegia
villæ Figiaci concessa a Carolo V. Rege Franc. ann. 1366. inter Ordinat. tom. 5. pag.
265 :
Quod cum onera publica ipsius ville, absque communi auxilio, non valeant
commode sustineri, et eisdem consulibus ex antiquis privilegiis, liceat facere collectam
aut Tailliam pro factis et negotiis ville.
◊ Talliam assidendi, ut loquuntur nostri, seu
imponendi, forma habetur in Charta Gauffredi Episcopi Carnotensis ann. 1166 :
Pro
bono igitur pacis utrimque concessum est, et prædictum competens auxilium, quod propter
nominatas causas Vicecomes (Castriduni) sibi exigere posse licenter dicebat, omnino
dimittet, et propter hoc singulis annis Vicecomes a Burgensibus 10. libras hoc modo
haberet. Prior siquidem S. Sepulchri, vel aliquis loco ejus, sex vel quatuor legitimos
Burgenses, in eo Burgo commorantes, circa festum S. Remigii in eamdem Ecclesiam
convocabit, et præsente aliquo de servientibus Vicecomitis, quem ob hoc ipse
destinaverit, jurabunt prædicti Burgenses, quod bona fide communiter in hominibus in
eodem burgo manentibus, juxta cujusque facultatem, aut possessiones ibidem a Monachis
habentibus, 10. libras et nihil amplius, legitima æstimatione tam facultatis quam
possessionis Talliabunt, etc. Serviens vero quem ad audienda juramenta Vicecomes
miserit, Talliæ non intererit, etc.
◊ Habetur præterea in Regesto seu Tabulario Normanniæ fol. 21.
verso, Cameræ Comput. Paris.
Forma, in qua
Dominus Rex vult, ut Tallia assideatur in villis suis : Eligantur per
Consilium Sacerdotum Parochialium, et aliorum virorum Religiosorum, nec non et
Burgensium, et aliorum proborum virorum, de Communi ipsarum usque ad 40. vel 30. bonos
viros et fideles, vel plures, aut pauciores, secundum quantitatem ipsarum villarum. Et
illi, qui sic electi fuerint, jurabunt super sancta. quod ipsi de ipsis, vel de aliis
probis viris earum villarum eligent usque ad 12. de illis, qui meliores erunt, ad illam
Talliam assidendam, et illi 12. nominati jurabunt super Sancta, quod bene et fideliter
assidebunt dictam Talliam ad libram æqualiter, et valor immobilium appretiabitur ad
medietatem mobilium in assisia prædictæ Talliæ. Eligentur etiam simili
modo cum prædictis 12. alii 4. boni viri, et scribentur nomina eorum, secreto tamen, ita
quod eorum electio non publicetur aliquibus ; sed sub secreto habeatur quo usque illi
12. assederint, sicut prædictum est, Talliam prædictam. Quo facto antequam publicetur
Tallia, vel aperiatur scriptura facta super Talliam prædictam, illi 4. sic electi
juramento ab illis posito de illis scilicet 12. Talliandis sub forma prædicta assidebunt
Talliam competentem.
Eadem habentur in Regesto S. Justi in Camera Comput.
vernaculis verbis concepta, a
de Lauriere edita
tom. 1. Ordinat. Reg. Franc. pag. 186. et in Regesto 10.
Chartophylacii Regii fol. 48. ubi S. Ludovico hoc Statutum ascribitur, editum nuper in
Spicilegio Acheriano tom. 12. Adde Consuetudinem Nivernensem cap. 8. art. 2. et seq. Vide
Foagium 1.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ In harumce
talliarum distributione, luxus aliquando habitam fuisse rationem, discimus ex
Litteris Caroli V. Franc. Regis pro Monspeliensibus ann. 1367 :
Item quod quilibet
juxta sui conditionem et facultates habeat moderate statum suum et ejus uxoris et
familiæ ; nam si quis contrarium fecerit Tailliabitur..... et in Talliis villæ
augmentabitur juxta exigentiam status et pompæ, in quibus quilibet reperietur.
Talliagium,
Tallagium, JC. Anglis, dicitur Præstatio quævis, verbi gratia decimæ,
quindecimæ, subsidia, et alia ejusmodi, quæ a Parlamento regno indicitur, a qua
præstatione immunes sunt, qui tenent in antiquum dominium, nisi expresse iis indicatur,
quod facere potest Rex ex magna causa, cum lubet. Ita Rastallus. Apud Bromptonum,
Hidage vel Taillage, exponitur
Tallagium, de hidis terrarum, ut
Danegeld, Tallagium datum Danis. Leges Willelmi Nothi Regis Anglor. cap. 5 :
Habeant et teneant terras suas libere ab omni exactione injusta, et ab omni
Tallagio, ita quod nihil ab eis exigatur.
Charta Henrici Regis Angl. ann. 1156. tom. 1. Anecd.
Marten. col. 446 :
Dedi etiam, ad serviendum iisdem Fratribus (Ordinis
Grandimont.)
quatuor homines.... liberos et quietos.... ab omni servitio et
Tallagio, pontagio, teloneo, etc.
Similia leguntur in alia Charta ejusd. Regis
ann. 1172. ibid. col. 573. Alias adde Richardi Regis tom. 4. Histor. Harcur. pag. 1281.
Elizabethæ Reginæ Angl. apud Hearnium in notis ad Chronicon Johannis Whethamstedii pag.
386. Matth. Paris ann. 1241 :
Non sub nomine aut titulo
liberi adjutorii, sed Tallagii, etc.
Matth. Westmonast. ann. 1297 :
Accedentes præfati Comites et Barones ad Scacarium Domini Regis apud
Westmonasterium, prohibuerunt Baronibus loci illius, ne levare facerent per Vicecomites
octonarium denarium a populo Anglicano, dicentes de conscientia suorum non emanasse,
sine quorum assensu Tallagium non debet exigi, vel imponi.
Thomas Walsinghamus
ann. 1297 :
Nimis afflicti sunt per diversa Tallagia, auxilia, prisas, etc.
Vocem hanc usurpant passim Scriptores rerum Anglicanarum, Matth. Paris pag. 127. 466. 475.
476. 486. Nicolaus Trivettus ann. 1210. Thomas Walsinghamus pag. 73. 100. Monasticum
Anglic. tom. 1. pag. 193. etc. Vide Nomolexicon Thomæ
Blount et Kennetti
Glossarium ad calcem Antiquitatum Ambrosd. etc.
Talliare,
Talliam a tenentibus exigere.
Tailler ses hommes et sujets, in
Consuet. Burbonensi art. 343. 344. Charta Conani Ducis
Britanniæ ann. 1112. apud
Lobinellum tom. 2. Hist. Britan. col. 270 :
Modum autem faciendæ
atque capiendæ ejusdem Talliæ sic eis constitui, ut quotiens ego Conanus, vel hi qui
in loco vel honore meo Duces Britanniæ successerint, suos homines de Guerrandia
Talliaverint, totiens Abbas Roton.... homines suos juxta quantitatem et numerum eorum
pariter Talliabit.
Epistola A. Monachi ad Odonem Episc. Paris. ann. 1196. apud
Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 1016 :
Silentio tamen prætereundum non
censeo..... te videlicet diœcesis tuæ Talliasse presbyteros, quod non modo a
perfectione, verum etiam a pietate et justitia videtur esse penitus
alienum.
Matth. Paris, ann. 1256 :
Cives Londonienses
iterato ad quingentas marcas Talliantur.
Fleta lib. 2. cap. 71. § 15. de
Custumariis :
Ad quantum Talliari valeant per annum sine destructione et exilio
faciendo.
Charta ann. 1233 :
Promisit etiam quod nec eos nec successores
eorum de cætero Talliaret, nec Talliare posset, nisi ad novam Militiam senioris filii
sui, etc.
Concilium Tolosanum ann. 1229. cap. 20 :
Clerici quoque non
Talliabuntur occasione etiam hæreditatis, etiamsi per successionem eis evenerit, nisi
sint mercatores et uxorati.
Et cap. 23 :
Homines autem Ecclesiarum et
Ecclesiasticorum virorum Laici Talliare, vel in eos exactiones aliquas facere non
præsumant, etc.
Adde Albertum Argentin. pag. 150. 517. Gualterum Hemingfordium in Gestis Edwardi I. Regis Angl. pag. 105. et
Kennetti Glossarium ad calcem Antiquitatum Ambrosd. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tailliare, Eadem notione. Charta Henrici Comitis Trecensis ann. 1190. apud D.
Brussel
tom. 1. de Feudorum usu pag. 192 :
Propter quodcumque incrementum castelli sive
castellariæ ibidem aliquid amplius nequaquam Tailliabo vel Tailliare potero.
Adde Gesta Guillelmi Majoris Episc. Andegav. ad ann. 1291. tom. 10. Spicil. Acher. pag.
281. Literas ann. 1358. tom. 4. Ordinat. Reg. pag. 189. Mandatum ann. 1302. apud
Menesterium Hist. Lugdun. pag. 87. col. 2. Franchisias ann. 1320. ibid. pag. 95. col. 2.
etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Taillare, Eodem intellectu. Charta Officialis Autissiod. ann. 1285. pro Monasterio S.
Mariani :
Voluit dictus Regnaudus, quod...... ditior de heredibus suis possit a
dictis Religiosis singulis annis Taillari usque ad v. solidos Turon.
Talliare, in re feudali,
Idem est quod ad quamdam certitudinem ponere, vel ad quoddam
certum hæreditamentum limitare
. Unde
feodum Talliatum, est
hæreditas in
quandam certitudinem limitata
, ex Littletone sect. 18. Vide
Feodum
talliatum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Huc spectat
vox Gallica
Taillier in Instrum. ann. 1406. ex Bibl. Reg. :
Ladite fiefferme
est bien Taillié de valoir moins que ladite somme de x. l. se gueres ou
mortalitez surviennent.
Ibidem :
Les gens sont tres pouvres par quoy elle
est (la fiefferme) mielx Taillié d'empirer que d'amender.
Infra :
Et si
est Taillié d'empirer par la mortalité derreniere.
Talliabilis,
Talliæ obnoxius, in Aresto ann. 1278. apud Loisellum in Bellovaco pag.
300.
Taillablier, in Consuetud. Burbon. art. 413. 415. 416. 417. in aliis
passim
Taillable.
Tailliabilis terra, in
Tabulario Kemperlegiensi.
Taillabilis alto et basso, de conditione manus mortuæ
,
in Charta Officialis Senon. ann. 1281. id est, ni fallor, obnoxius
talliæ ad
voluntatem
.
Talhabilis de capite et corpore
, in Charta Virzionensi
ann. 1269.
Taillabilis ad misericordiam
, tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 69.
et 81. Sententia judicis Silvanectensis ann. 1330. apud eumdem
Loisellum pag. 313 :
Disoient et maintenoient icelui Henri avoir esté et estre leur
bourgeois, leur communier, et leur Taillable.
Taillifs et serfs, in Charta ann. 1375. apud
Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 1640.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Taylliatilis. Inquisitio ann. 1262. in Regesto
Probus fol. 12 :
Interrogati si
omnes homines ipsius loci sunt Taylliatiles. Resp. quod sic, exceptis allodianis vel
nobilibus, seu illis quibus datum est inde libertas.
Talhendarius, Eadem notione, in Charta ann. 1292. apud Justellum in Hist. Turenensi pag. 65.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Notanda est
conditio hominis
Taillabilis pro medietate sui, cujus mentio fit in Charta ann.
1371. 2. Martii ex Schedis D.
Aubret :
Bernardus Mitod de Vanens recognoscit
se esse hominem ligium, quittum, justiciabilem, explectabilem et Taillabilem pro
medietate sui et suorum hæredum, sine reclamatione alterius dominï Baronis vel
superioris, et tenere de directo dominio Antonii de Saxo domino Barbarelli domum.... sub
servitio et taillia amoisonata... una cum laudibus, vendis, recognitionibus in loco
debito, dimidiam corvatam ad usus et consuetudines Dumbarum, et non se reclamare in
medietate sui pro alio domino nisi pro dicto Antonio du Saix, renuncians omnibus
franchesiis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Haud fortean
inutile fuerit hic addere, quod de judicio
francorum hominum et
Taillabilium
statuitur in Consuetudine Marchiæ Dumbarum. Ex articulo 2 :
Si aliquis nobilis
juramenti Marchiæ Dumbarum, qui habet suam liberam franchesiam, velit aliquem hominem
alterius nobilis accusare, quod forefecerit et deliquerit infra suam franchesiam, et
dictus homo non sit captus in præsenti forefacto dictæ franchesiæ, si accusatus velit
negare dictum forefactum, oportet quod accusans accusatum conveniat et prosequatur coram
domino, cujus homo accusatus est homo Taillabilis, et si accusator potest convincere
accusatum coram domino suo de forefacto dictæ franchesiæ, in illo casu dominus dicti
accusati debet et tenetur dictum hominem accusatum remittere domino dictæ franchesiæ in
illo forefacto suo merito puniendum.
In articulo vero 12. dicitur,
quod omnis
francus, cujuscumque homo sit, punietur in dominio, in quo forefecerit, secundum jus et
rationem, scilicet illi franci qui non debent manum mortuam
. Ex quibus patet,
francum hominem in loco, ubi delictum commissum fuerat, judicatum fuisse ;
Taillabilem vero apud dominum proprium, et non in loco delicti, nisi fuisset in
ipso delicto deprehensus et in
franchesia libera.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Neque
videtur prætermittendum esse, quod art. 3. ejusd. consuetudinis statuitur, scilicet
quod domini possunt quittare mortem seu punimentum corporis hominum suorum
Taillabilium homicidarum, dummodo homicida vel dominus ejus concordet cum domino hominis
Taillabilis mortui
.
Talliata,
Talliada,
Talliæ impositio, atque adeo idem quod Anglis
Talliagium. Charta Willelmi
Ducis Aquitaniæ ann. 1076. 1077. in edito tom. 2. novæ
Gall. inter Instrum. col. 351. ex Tabulario Monasterii Novi
Pictavensis :
Ut nullus meorum non filius, non filia, non uxor, non aliquis
propinquus, non Dapifer, non Præpositus, non Mariscalcus, non Serviens,
aut in aliquo ministerio positus, aut Monachos jamdicti Monasterii, aut homines eorum,
in quocumque loco eorum habitent, cogat sibi præbere arbergariam, aut hospitium, aut
quærat ab eis, quod Talliatam vocant.
Tabularium Eccl. S. Laudi Andegav. fol.
84 :
Et faciant consuetudines nostras, sicut liberi homines nostri ; reddant etiam
nobis convenientem Talliatam, quando alii homines de Losdunesio reddent nobis
Talliatam.
Tabularium Vindocinense fol. 201 :
Fecerant exactionem, id est
Talliatam, in terra de Buslo.
Chronicon Vosiense ann. 1169 :
Hoc anno
Burgenses de Susterranea ad invicem conjuraverunt, ut nullum omnino Monachis darent
explectum, quod vocatur Talliada.
Epistola Manegaudi Abbatis S. Michaelis in
Lotharingia ad Eugenium III. PP. apud Richard. Wasseburgium pag. 302 :
Pecuniarum
rapinas, quas vulgo Talliatas vocant.
Statuta Arelat. MSS. art. 87 :
In ceteris
levatis tocius districtus volumus ; quod omnis (sic)
domus religiose
subeant et prestent dictam Talliatam.
Occurrit passim. Vide
Beslium in Comit. Pictav. pag. 572. 601.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Talliatio, Eadem notione. Kultzingi narratio de Monasterio Hilgenthal. apud Leibnitium tom.
2. Scriptor. Brunsvic. pag. 386 :
Post hæc dominus Otto accessit Albertum Ducem qui
inter Prælatos certam ab eo summam pecuniæ postulaverat, supplicans ei, ut de tali
Talliatione inter Prælatos propter Deum haberet supportatum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tailliarius, Exactor
tailliarum. Literæ Caroli V. Franc. Regis ann. 1366. tom. 4.
Ordinat. pag. 677. art. 8 :
Item, quod dicti Consules (Marologii)
cum
eorum Consiliariis potestatem habeant compota audiendi a quibuscumque personis et
Tailliariis præteritis et futuris, qui gubernaverint et rexerint bona et jura
Universitatis predicte, ipsosque quittandi et quittanciam dandi de gestis et
administratis per eos.